Arbeitslager Gross Strehlitz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arbeitslager Gross Strehlitz
Państwo

 III Rzesza

Miejscowość

Strzelce Opolskie (niem. Gross Strehlitz)

Rodzaj

Obóz pracy

Jednostka nadrzędna

Organisation Schmelt

Przeznaczenie

praca przymusowa

Data powstania

1940

Data likwidacji

1945

Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej
Mapa konturowa Rzeszy Niemieckiej, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Arbeitslager Gross Strehlitz”
Ziemia50°31′28″N 18°18′19″E/50,524444 18,305278

Arbeitslager Gross Strehlitzniemiecki obóz pracy przymusowej założony w 1940 w Strzelcach Opolskich w województwie opolskim. Funkcjonował do 1945 roku[1].

Od czasu powstania zakładu karnego w Strzelcach Opolskich wykorzystywano niewolniczą pracę więźniów tam osadzonych[2].

Historia obozu[edytuj | edytuj kod]

W latach 1940–1942 funkcjonował jako ZA-Lager (Zwangsarbeitslager – obóz pracy przymusowej dla Żydów z terenu Śląska, Zagłębia Dąbrowskiego i Europy Zachodniej). Obóz pracy przymusowej zaczął funkcjonować w październiku 1940, po powołaniu przez Heinricha Himmlera szefa policji we Wrocławiu Albrechta Schmelta na stanowisko Specjalnego Pełnomocnika SS-Reichsführera do Spraw Zatrudnienia Obcych Narodowości na Górnym Śląsku (Sonderbeaftragter des RFSS für fremdvölkischen Arbeitseinsatz in Oberschlesien). Od tego czasu obóz stał się częścią sieci obozów Organizacji Schmelta, gdzie przymusowo zatrudniano żydowskich robotników z gett Śląska i Zagłębia.

Obóz był różnorodnie nazywany: Judenlager albo Judenlager-Arbeitslager.

Początkowo w wybudowanych barakach na terenie zakładów wapienniczych miało się pomieścić około 100 osób. Wiadomo, że w pewnym okresie działalności obozu przebywało w nich około 600 osób.

Więźniowie pracowali na dwie zmiany po 12 godzin dziennie, także w niedziele. Niewolnicza praca była wyczerpująca. Wolny czas wypełniano apelami i bezwzględną selekcją więźniów. Chorych, wycieńczonych i niezdolnych do dalszej pracy odsyłano do gett w Będzinie i Sosnowcu. Powodowało to ukrycie rzeczywistej śmiertelności w obozie. Na miejsce odesłanych sprowadzano nowe kontyngenty Żydów. Warunki bytowe i higieniczne ulegały stałemu pogarszaniu. Strażnicy byli brutalni, a w obozie panował terror.

Likwidacja obozu nastąpiła prawdopodobnie na przełomie 1942/1943. Więźniów chorych i niezdolnych do pracy wysłano do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Natomiast więźniowie zdolni do pracy zostali przewiezieni do obozu pracy przymusowej Arbeitslager Blechhammer, na terenie obecnego Kędzierzyna-Koźla[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Obóz pracy - Arbeitslager Strehlitz | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2022-08-22].
  2. 2 Konzentrationslager und Haftanstalten [online], www.argus.bstu.bundesarchiv.de [dostęp 2022-08-22].
  3. Żydzi w obozach hitlerowskich na Śląsku Opolskim podczas II wojny światowej, [w:] K. Świerkosz, 45. rocznica powstania w getcie warszawskim (1943–1988), materiały z sesji popularnonaukowej, 1988, s. 98-99.