Ardźuna
Ardźuna (dewanagari: अर्जुन), jeden z bohaterów eposu Mahabharata (w tym Bhagawadgity) – niebiański łucznik, przyjaciel Kryszny i Jego towarzysz na polu bitwy Kurukszetra. Jeden z pięciu braci Pandawów, syn Kunti i Pandu otrzymany od króla bogów Indry.
Formy kultowe
[edytuj | edytuj kod]Imiona
[edytuj | edytuj kod]Ardźuna urodził się w miesiącu Phalguna (luty-marzec) i dlatego jest on również nazywany Phalguni. Znany jest też pod wieloma innymi imionami, m.in.:
- Partha
- Jishnu
- Kireedi
- Shwethavahana
- Bheebhadsu
- Vijaya
- Phalguna
- Savyasajee
- Dhananjayah
- Kaunteya
Recepcja w literaturze religijnej
[edytuj | edytuj kod]Bhagawatapurana
[edytuj | edytuj kod]Wasudewa, ojciec Pana Kryszny i wuj Ardźuny, przysłał swojego reprezentacyjnego kapłana Kaśjapę, aby oczyścił Ardźunę przez wszystkie przepisane samskary, czyli procesy reformacyjne. Samskara nadania imienia została przeprowadzona w obecności ryszich, mieszkańców Śataśryngi. Ardźuna miał cztery żony: Draupadi, Subhadrę, Citrangadę i Ulupi, od których dostał czterech synów o imionach: Śrutakirti, Abhimanju, Babhruwahan i Irawan. W młodości podjął naukę sztuki wojennej pod kierownictwem wielkiego bramina Dronaćarji, wraz z innymi Pandawami i Kaurawami. Od początku widoczne było, że Ardźuna jest pilny i utalentowany oraz że prześciga innych pod wieloma względami. Był tak zapalonym uczniem, że zwykł praktykować łucznictwo nawet w nocy. Wszystko to sprawiło, że Dronaćarya zaczął darzyć go szczególną sympatią i postanowił uczynić najlepszym łucznikiem na świecie.
Rody królewskie Manipury i Tripury są potomkami syna Ardźuny, Babhruwahany.
Bhagawadgita
[edytuj | edytuj kod]Uważając Ardźunę za swojego najlepszego przyjaciela Kryszna ponownie wygłosił na polu bitewnym Kurukszetra filozoficzne dyskusje Bhagawadgity.
Padmapurana
[edytuj | edytuj kod]W Padmapuranie znajduje się opis przemiany Ardźuny w kobietę. Dzięki postaci kobiecej Ardźuna wszedł w relację miłosną z Kryszną. Przemiana Ardźuny odbyła się za sprawą łaski zesłanej przez boginię Tripurasundari[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 9. Kryszna i Radha. W: Barbara Grabowska: Miłość i małżeństwo w Indiach. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2014, s. 199–200, seria: Świat Orientu. ISBN 978-83-63778-67-5.