Arnold Classic
Arnold Classic – zawody dla kulturystów profesjonalnych rozgrywane corocznie w Columbus od 1989 roku pod koniec lutego lub na początku marca. Organizowane przez Arnolda Schwarzennegera (stąd jego imię w nazwie) są obecnie częścią multi-sportowej imprezy pod nazwą Arnold Sports Festival, w której rozgrywanych jest blisko 40 dyscyplin i konkurencji sportowych (głównie atletycznych) z udziałem dużej liczby zawodników i zawodniczek. Arnold Classic cieszą się wysoką renomą, ze względu na udział czołowych zawodników, których przyciągają wysokie nagrody (130 tys. dolarów za I miejsce, plus luksusowe nagrody rzeczowe w 2010 roku). Uważane są za najważniejsze po Mr. Olympia – mistrzostwach świata zawodowców – zawody w świecie profesjonalnej kulturystyki. Obecnie w ramach turnieju Arnold Classic są również rozgrywane konkursy dla kobiet: Ms. International, Fitness International i Figure International, a całość imprezy nosi nazwę Arnold Fitness Weekend. Mistrzostwa od 2009 roku mają edycję amatorską, w której z sukcesami startują polscy zawodnicy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1989 roku Arnold Schwarzenegger – były siedmiokrotny zawodowy mistrz świata w kulturystyce, biznesmen i gwiazda filmowa wraz z Jimmym Lorimerem przejął organizację prestiżowej, chociaż nie cieszącej się dużą popularnością imprezy dla kulturystów zawodowych Mens Pro World. Zmienił jej nazwę na Arnold Classic i poważnie zwiększył pulę nagród, stawiając pod tym względem na równi z Mr. Olympia – mistrzostwami świata zawodowców (już rok później nagrody były wyższe). Wysokie stawki przyciągnęły czołówkę gwiazd ówczesnej światowej kulturystyki, nadając im wysoką renomę. W pierwszej edycji zawodów wygrał Rich Gaspari, który w ubiegłych latach był trzykrotnie (1986–1988) zawodowym wicemistrzem świata. Na miejsce zawodów wybrano Columbus i halę Veterans Memorial Auditorium.
Zwycięzcy[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Zwycięzca | Rok | Zwycięzca | Rok | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|
| 1989 |  Rich Gaspari
|
2002 | Jay Cutler
|
2015 | Dexter Jackson
|
| 1990 | Mike Ashley
|
2003 | Jay Cutler
|
2016 | Kai Greene
|
| 1991 | Shawn Ray
|
2004 | Jay Cutler
|
2017 | Cedric McMillan
|
| 1992 | Vince Taylor
|
2005 | Dexter Jackson
|
2018 |  William Bonac
|
| 1993 | Flex Wheeler
|
2006 | Dexter Jackson
|
2019 | Brandon Curry
|
| 1994 | Kevin Levrone
|
2007 |  Victor Martinez
|
2020 | William Bonac
|
| 1995 | Mike Francois
|
2008 | Dexter Jackson
|
2021 | Nicholas Walker
|
| 1996 | Kevin Levrone
|
2009 | Kai Greene
|
2022 | Brandon Curry
|
| 1997 | Flex Wheeler
|
2010 | Kai Greene
|
2023 |  Samson Dauda
|
| 1998 | Flex Wheeler
|
2011 | Branch Warren
|
2024 |  Hadi Choopan
|
| 1999 |  Nasser El Sonbaty
|
2012 | Branch Warren
|
2025 | |
| 2000 | Flex Wheeler
|
2013 | Dexter Jackson
|
2026 | |
| 2001 | Ronnie Coleman
|
2014 | Dennis Wolf
|
2027 |
Afera antydopingowa roku 1990[edytuj | edytuj kod]
W 1990 roku, podczas drugiej edycji konkursu „Arnold Classic” doszło do największego skandalu antydopingowego w historii światowej kulturystki. Czterech zawodników – Shawn Ray, Nimrod King, Samir Bannout i Ralf Möller zostało przyłapanych na stosowaniu niedozwolonych środków dopingujących (Ray – Winstrol, King – Winstrol i Drostanolon, Bannout – Drostanolon, Möller – Nandrolon). Dwóch z nich należało do ścisłej światowej czołówki – Bannout był zawodowym mistrzem świata w 1983 roku, Ray w 1990 roku był trzeci na Mr. Olympia. Möller – ówcześnie najwybitniejszy kulturysta niemiecki, znany aktor i milioner dzięki intratnym kontraktom reklamowym na rynku niemieckim (m.in. z Lufthansą i Mercedesem). Wszystkich zdyskwalifikowano z zawodów – Rayowi odebrano I miejsce. Ostatecznie zwycięzcą zawodów został Mike Ashley, który przed ogłoszeniem wyników testów był drugi.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Korczak-Mleczko. Polowanie w audytorium. „Sportowiec”. Nr 29(2051) 1990 r., s. 23-24. Warszawa: Główny Urząd Kultury Fizycznej. ISSN 0038-8122.
- Jacek Korczak-Mleczko. Rzeź tytanów. „Magazyn Kulturystyczny Jacek”. Nr 5 (czerwiec 1990). Kołobrzeg: OCS „Jacek”. ISSN 0867-1192.