Astana Pro Team (Kod UCI:AST) – zawodowa kazachska grupa kolarska założona w 2007 (w poprzednich latach występowała jako ekipa szwajcarska albo luksemburska).
W 2007 roku Liberty Seguros wycofał się ze sponsorowania ekipy kolarskiej, która okazała się zamieszana w jedną z największych afer dopingowych w kolarstwie, tzw. Operación Puerto. Licencję grupy oraz kolarzy przejęły kazachskie konsorcja, które zmieniły nazwę na „Astana”, na cześć stolicy Kazachstanu. Włodarze Astany chcieli stworzyć grupę, która będzie oparta na kazachskich kolarzach oraz na kilku gwiazdach światowego formatu.
Zadanie zebrania odpowiedniej ekipy powierzyli sławnemu wówczas kazachskiemu kolarzowi Aleksandrowi Winokurowowi, który miał być największą gwiazdą ekipy. Astana nie próżnowała i zatrudniła m.in. Andreasa Klödena i Paolo Savoldelliego. Obaj zawodnicy poszukiwali ekip, w których mogli startować, ze względu na wycofanie się sponsorów z finansowania grup zamieszanych w doping (T-Mobile i Discovery Channel). Razem z Winokurowem stanowili trzon Astany na sezon 2007, wspierali ich także tacy doświadczeni kolarze jak Matthias Kessler (zwycięzca etapu Tour de France) czy dwukrotny mistrz Szwajcarii Grégory Rast.
Resztę składu stanowili zawodnicy z Kazachstanu oraz krajów byłego ZSRR, wśród których najbardziej wyróżniali się Andriej Kaszeczkin czy Siergiej Iwanow. Astana w debiutanckim sezonie nie osiągnęła wielkich sukcesów. Zwyciężała tylko w wyścigach o niewielkiej renomie. Za największy sukces ekipy można uznać 3. miejsce Eddiego Mazzoleni w Giro d’Italia.
Ten rok miał być sprawdzianem dla Astany, która zamierzała wygrać większość kluczowych wyścigów. W wyniku zamieszania dopingowego ekipę opuściło kilku kolarzy, między innymi architekt drużyny Aleksandr Winokurow i Andriej Kaszeczkin. Z innych powodów odszedł Paolo Savoldelli. Ekipa została wzmocniona kilkoma kolarzami z grupy Discovery, takimi jak Levi Leipheimer, Alberto Contador czy Władimir Gusiew wraz z dyrektorem sportowym tej ekipy Johanem Bruyneelem.
Ekipa była w stanie odnieść sukcesy, jakie stawiali przed nimi właściciele. Media komentowały wzmocnienia Astany jako zbieraninę dopingowiczów lub kolarzy, którzy odeszli z drużyn zamieszanych w afery dopingowe.
W wyniku tego organizatorzy Tour de France nie zaprosili kolarzy tej ekipy do wzięcia udziału w Wielkiej Pętli. Astana mimo tego wystartowała w pozostałych wyścigach. Największymi sukcesami były zwycięstwa Contadora w Vuelta a España oraz Giro d’Italia.
Astana opromieniona sukcesami doprowadziła do zmian kadrowych. Do ekipy dołączył Haimar Zubeldia oraz wielokrotny zwycięzca Tour de FranceLance Armstrong. Z tym ostatnim wiązano wielkie nadzieje, że będzie w stanie pomóc Astanie i odnieść swój kolejny (dla ekipy pierwszy) triumf we Francji.
Przyjście Armstronga spowodowało konflikt pomiędzy Contadorem a szefami ekipy, gdyż Hiszpan obawiał się, że straci pozycję kolarza numer 1 w grupie oraz że to Armstrong będzie liderem na przyszłą Wielką Pętlę. W wyniku przyjaznych wypowiedzi Amerykanina oraz jasnej opinii dyrektora sportowego, kto będzie liderem w wyścigach Alberto zadeklarował pozostanie w ekipie i walkę o najwyższe cele.
Astana zaczęła sezon przeciętnie, jednak ciągle jej kolarze byli stawiani wśród faworytów Giro, a także innych wielkich tourów. Kryzys światowy także zaczął dotykać sponsorów kolarskich, w tym także Astany, zaczęło brakować pieniędzy na gaże dla kolarzy. W trakcie 7 etapu Giro zawodnicy grupy Astana postanowili zaprotestować w związku z zaległymi pensjami, które nie są wypłacane przez sponsorów ekipy. Kolarze zakryli napis nazwy drużyny na swoich koszulkach. W proteście nie wziął udziału Kazach Andriej Ziejc. Międzynarodowa Unia Kolarska (UCI) wyznaczyła ostateczny termin na uregulowanie zadłużeń. Jeśli do 31 maja sytuacja by się nie zmieniła, UCI zmuszone byłoby zawiesić kazachską ekipę. (W Giro d’Italia najwyższe z drużyny 6. miejsce zajął Levi Leipheimer natomiast 12. miejsce Lance Armstrong (był to jego debiut na włoskim tourze))
Termin został wydłużony przez Unię o kilka dni, ekipa przedstawiła wystarczające zabezpieczenia aby móc wystartować w wyścigu dookoła Luksemburga. Na tym tourze 2 miejsce w klasyfikacji generalnej zajął Andreas Klöden.
Nadal nad Astaną wisiało widmo bankructwa, sponsorzy kazachscy deklarowały sprzedaż grupy. Kilka konsorcjów europejskich i amerykańskich przedstawiło oferty zakupu drużyny. Jednak nie było to konieczne ponieważ pieniądze wyłożył kazachstański rząd. Wypłacono kolarzom zaległe pensje i Astana mogła spokojnie wrócić do walki o zwycięstwo we Francji. Wynik na Wielkiej Pętli był znakomity – wygrana Contadora, zajęcie 3 miejsca przez Lance Armstronga oraz szóstego przez Andreasa Klödena. Do tego dorzucili jeszcze zwycięstwo w klasyfikacji drużynowej.
Po imprezie we Francji nastąpił rozłam w ekipie. Lance Armstrong, niezadowolony z tego, że nie był liderem ekipy, postanowił odejść i stworzyć własną grupę kolarską. Wraz z nim odeszli Klöden, Leipheimer, Zubeldia, Horner, Brajkovič, Popowycz, Paulinho, Vaitkus, Rast, Rubeira oraz Murawjow, tworząc podwaliny dla nowej ekipy kolarskiej RadioShack.
Takie masowe odejście, oprócz prywatnych ambicji Lance’a Armstronga, było spowodowane powrotem do ekipy Aleksandra Winokurowa, który od razu popadł w konflikt z Johanem Bruyneelem. Winokurow miał zostać jeżdżącym dyrektorem sportowym co nie spodobało się Belgowi, który zadeklarował odejście do ekipy Amerykanina. Kazachom udało się zatrzymać czwórkę Hiszpanów ze zwycięzcą Tour de France, a także wszystkich Kazachów.
W wyścigu dookoła Hiszpanii Astana zawiodła zajmując tylko 3. miejsce w klasyfikacji drużynowej, a żaden z ich zawodników nie znalazł się w pierwszej dziesiątce.
.JPG)
Kazachstan
.jpg)
Skład drużyny
Hiszpania
Kazachstan
Włochy
Kolumbia.svg){kind=small}
Belgia
Dania
Kanada
Erytrea
Rosja
Mistrz Kazachstanu w wyścigu ze startu wspólnego: Maksim Iglinski
Mistrz Luksemburga w wyścigu ze startu wspólnego: Benoît Joachim
Mistrz Litwy w wyścigu ze startu wspólnego: Tomas Vaitkus
Mistrz Rosji w wyścigu ze startu wspólnego: Siergiej Iwanow
Mistrz Portugalii w jeździe indywidualnej na czas: Sérgio Paulinho
Mistrz Hiszpanii w jeździe indywidualnej na czas: Alberto Contador
Mistrz Słowenii w jeździe indywidualnej na czas: Janez Brajkovič
Holandia
Słowenia
Ukraina
Estonia
Łotwa
Argentyna
Portugalia
Oman
Malezja
Francja
Szwajcaria
Norwegia
Austria
Czechy
