Atrybucja stabilna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Atrybucja stabilna – rodzaj atrybucji w psychologii zakładający, że przyczyna zdarzenia nie ulega znaczniejszym zmianom w czasie (np. czyjaś inteligencja) w przeciwieństwie do czynników, które są niestabilne w czasie (np. jednorazowy wysiłek).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zimbardo P.G. (2004). Psychologia i życie. PWN.