Przejdź do zawartości

Aurore (winorośl)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aurore
‘Aurore’
Ilustracja
Grono aurore
Gatunek

krzyżówka międzygatunkowa winorośli

Inne nazwy

Seibel 5279[1]

Najstarsza nazwa

Seibel 5279

Hodowca

Albert Seibel[1]

Rok wyhodowania

1860

Pochodzenie

Francja

Ważne regiony uprawy

USA, Kanada, Anglia

Identyfikator VIVC

784

Przeznaczenie owoców

wino

Kolor skórki

zielonożółty

Charakterystyczne aromaty

neutralny[2]

Cechy uprawowe
Dojrzewanie

połowa września

Klimat uprawy

chłodne rejony

Mrozoodporność

–28 °C[2][3]

Preferowane gleby

średniej klasy o pH poniżej 7

Min. suma temp. (SAT)

2300

GDDC

995

Auroremieszaniec międzygatunkowy odmian winorośli[2] (seibel 788 x seibel 29), wyhodowany we Francji[1] około 1860 roku[4].

Proporcje gatunków w aurorze kształtują się następująco: 68,8% Vitis vinifera + 25,0% Vitis rupestris + 6,3% Vitis lincecumii[5].

Odmiana bardzo plenna. Grona są średniej wielkości, cylindryczne, wydłużone, średnio zwarte lub luźne. Owoce osiągają pełną dojrzałość w drugiej dekadzie września. Jagody są małe lub średniej wielkości, prawie kuliste, jasnożółte, w pełnej dojrzałości z delikatnym, różowym rumieńcem. Miąższ jest soczysty, słodki, bez wyczuwalnego aromatu. Młode pędy, listki przykoronkowe, ogonki liści i szypułki gron lekko zaczerwienione. Jagody z charakterystyczną kropką.

Aurore – koronka

Wartość odmiany polega głównie na jej odporności na choroby i niezawodności plonowania. Przydatna do uprawy w chłodniejszych rejonach. Najlepiej rośnie i owocuje na glebach lekko kwaśnych. Przy odczynie gleby zbliżonym do obojętnego, występują na starszych liściach objawy niedoboru magnezu – są to żółtobrązowe plamy na blaszkach liściowych, głównie w przestrzeniach między bocznymi nerwami[3].

Cięcie

[edytuj | edytuj kod]

Krzew nie ma specjalnych wymagań co do rodzaju prowadzenia i długości pędów owocujących[2].

Fenologia

[edytuj | edytuj kod]

Wiosenną wegetację rozpoczyna wcześnie. Jagody dojrzewają w drugiej dekadzie września. W polskich warunkach klimatycznych nie wymaga okrywania na zimę. Pąki wytrzymują spadki temperatur do –28 °C. Jako jedna z nielicznych odmian spoza Vitis labrusca nadaje się do wysokopiennego formowania w formie pergoli[2].

Synonimy

[edytuj | edytuj kod]

Athiri, Feri Szőlő, ope Szőlő, Redei, S-5279, Seibel 5279 oraz Aurora. W Polsce bardziej znana jako Aurora[2][3]. Nie należy jednak mylić z odmianą deserową ‘Aurora’ V.vinifera uprawianą na południu Europy[6]

Choroby

[edytuj | edytuj kod]

Na choroby aurora jest wystarczająco odporna – przy sprzyjających warunkach nie wymaga ochrony chemicznej[3][2].

Dojrzewanie

[edytuj | edytuj kod]
Aurore – parametry dojrzewania-Poland/Mazovia
  • Skierniewice 2012 – zbiór: 15/09, plon: 1,55 kg/krzew, masa gron: 110 g, masa jagód: 2,4 g, ekstrakt: 19,8%[7].

Wino otrzymane z tej odmiany jest lekkie, mało ekstraktywne, przeciętnej jakości, bez negatywnych cech smakowo-aromatycznych. Wymaga kupażowania z innymi winami o wyraźniejszym aromacie i wyższym ekstrakcie[3][8]. Możliwe są jednak także wina odmianowe z aurore[9].

Rozpowszechnienie

[edytuj | edytuj kod]

Odmiana rozpowszechniona najbardziej w Ameryce PółnocnejUSA i Kanada. W Europie najwięcej nasadzeń to Anglia i Polska. Odmiana znana w Polsce od dawna[3]. Mimo nowych i jakościowo lepszych odmian do wyrobu wina jest nadal uprawiana ze względu na mniejsze wymagania cieplne oraz odporność na choroby.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Aurore w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2016-10-19]. (ang.).
  2. a b c d e f g Jerzy Lisek: Winorośl w uprawie przydomowej i towarowej. Warszawa: Hortpress, 2011, s. 43,53,209,2010,2014.
  3. a b c d e f Roman Myśliwiec: Uprawa winorośli. winnica.golesz.pl, 2012. s. 38. [dostęp 2015-04-04].
  4. Lisa Smiley (Iova State University): Aurore. Iova State University, 2016. [dostęp 2017-02-14].
  5. Michael Striem: Genetyczne pochodzenie odmian winorośli hybrydowych. 2010. [dostęp 2015-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-06)].
  6. Aurora w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2016-10-19]. (ang.).
  7. Jerzy Lisek: Sad Nowoczesny 4/2013 - Plonowanie 2012. Warszawa: Hortpress, 2013, s. 211.
  8. Winnica Jasiel: Wino Malva. [dostęp 2015-05-14]. (pol.).
  9. Winnica NDP: Wino Novum Aurora 2012. [dostęp 2016-10-19]. (pol.).