Autoportret (Goya, 1795)
![]() | |
Autor | |
---|---|
Data powstania |
1795–1797 |
Medium |
olej na płótnie |
Wymiary |
18,2 × 12,2 cm |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Autoportret (hiszp. Autorretrato) – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi znajdujący się w kolekcji Muzeum Prado.
Podczas swojego długiego życia Goya wykonał wiele autoportretów – przynajmniej piętnaście jest uznawanych za autorskie[1], w sumie jest ich ponad trzydzieści. Używał różnych technik: malarstwa, grawerstwa i rysunku. Przedstawiał się także na różne sposoby, np. klasycznie przed sztalugami z atrybutami malarza: Autoportret w pracowni i na wzór Velázqueza i jego Panien dworskich ze swoimi ważnymi klientami: Rodzina Karola IV, Rodzina infanta don Luisa czy Hrabia Floridablanca. Pojawia się także w scenie religijnej Kazanie świętego Bernardyna ze Sieny przed Alfonsem Aragońskim, rodzajowej La novillada (Walka młodych byków), na rysunku ze swoją muzą księżną Albą czy na Autoportrecie z doktorem Arrietą namalowanym jako wotum dziękczynne[2]. Istnieje również kilka podobizn Goi wykonanych przez innych artystów, m.in. przez Vicentego Lópeza (Portret Goi w wieku osiemdziesięciu lat)[3].
Autoportret przedstawia artystę na neutralnym tle, w eleganckim stroju. Siedzi naprzeciwko płótna, które być może właśnie stawia na sztalugach. Sądząc po fryzurze (romantyczne rozczochrane włosy i gęste bokobrody) i ubiorze Goi, dzieło powstało około lat 1795–1797. Pierwszym znanym właścicielem obrazu był Tomás de Berganza, majordomus księżnej Alby. Niewielkie wymiary dzieła sugerują, że mógł to być prezent-pamiątka dla księżnej, z którą łączyła Goyę głęboka przyjaźń[4].
Zakup obrazu przez Muzeum Prado w 1995 został sfinansowany z olbrzymiej spuścizny Manuela Villaescusa Ferrero, która według jego testamentu miała służyć poszerzaniu zbiorów muzeum[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Goya en tiempos de guerra. Manuela Mena (red.). Madrid: Museo del Prado, 2008, s. 442, kat. 160. ISBN 978-84-95241-55-9.
- ↑ Juan J. Luna, Margarita Moreno de las Heras: Goya. 250 aniversario. Madrid: Museo del Prado, 1996, s. 416, kat. 147. ISBN 84-8731-748-0.
- ↑ Alessandro Bettagno, Christopher Brown, Francisco Calvo Serraller, Francis Haskell, Alfonso E. Pérez Sánchez: Muzeum Prado. Arcydzieła malarstwa. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2011, s. 581, 583. ISBN 978-83-213-4421-8.
- ↑ Ferrán Aribau, Francesc Ruidera, Lluís Altafuya, Roberto Castillo, Xavier Costaneda: Goya: su tiempo, su vida, su obra. Madryt: LIBSA, 2006, s. 305. ISBN 84-662-1405-4.
- ↑ Autorretrato. Museo del Prado. [dostęp 2019-04-23]. (hiszp.).