Autopsja kosmity

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Autopsja kosmitysekcja zwłok istoty pozaziemskiej przedstawiona w czarno-białym 17-minutowym filmie Raya Santilliego z lat 90. XX w. Domniemany kosmita miał być znaleziony po katastrofie niezidentyfikowanego obiektu latającego (UFO) w pobliżu Roswell w Nowym Meksyku 2 lipca 1947 (tzw. ⁣⁣Incydent w Roswell). Santilli utrzymywał, że taśmę z filmem otrzymał od emerytowanego kamerzysty wojskowego, który pragnął zachować anonimowość.

W 2006 Santilli przyznał, że jego film nie jest autentyczny, a jedynie stanowi rekonstrukcję otrzymanego filmu. Twierdził, że wmontował kilka klatek z oryginalnej taśmy do własnego filmu. Nie przeprowadzono niezależnej weryfikacji, która potwierdzałaby istnienie oryginalnego fragmentu taśmy filmowej z rzekomej autopsji.

"Autopsja kosmity: (prawda czy fałsz?)"[edytuj | edytuj kod]

28 sierpnia 1995 amerykańska sieć telewizyjna Fox wyemitowała program pod tytułem Alien Autopsy: Fact or Fiction?[1] z Jonathanem Frakesem w roli gospodarza. Program wywołał sensację w USA, którą tygodnik Time porównał do emisji kilkusekundowego filmu przedstawiającego zamach na prezydenta Johna F. Kennedy'ego[2]. Po premierze materiału Fox wyemitowało program jeszcze dwukrotnie, za każdym razem odnotowując coraz większą oglądalność[3].

Zatrudniony przez producenta programu Roberta Kiviata, reżyser John Jopson, jako jedna z pierwszych osób zaczął podejrzewać Santilliego o oszustwo. Do takiego stwierdzenia doszedł po przeprowadzonym z nim wywiadzie oraz po wykonaniu dalszego rozpoznania. O swoich podejrzeniach poinformował zarówno Fox, jak i Kiviata. Ich odpowiedź opisał następująco: „Dano mi jasno do zrozumienia, że jeśli materiał zostanie wyemitowany jako oszustwo przed emisją programu, oglądalność będzie niska”. Jopson następnie skorzystał z usług swojego przyjaciela, prywatnego detektywa Williama Deara, który zdaniem Jopsona został powstrzymany przez producentów z obawy przed ujawnieniem mistyfikacji. W konsekwencji działalność detektywa ograniczyła się do zbadania tożsamości „tajemniczego kamerzysty”, który miał dostarczyć taśmę z filmem Santilliemu. Dwoje uczestników programu Stan Winston i Kevin D. Randle stwierdzili w swoich wywiadach, że ich filmy to wyraźna mistyfikacja, ale ich zeznania zostały w programie przekształcone[4].

Oświadczenie Santilliego[edytuj | edytuj kod]

5 kwietnia 2006 telewizja Sky wyemitowała film dokumentalny "Eamonn bada: Autopsja kosmity" prowadzony przez Eamonn Holmes. W tym programie Ray Santilli i producent Gary Shoefield przyznali, że ich film to „rekonstrukcja”, zawierająca tylko kilka klatek z oryginalnych dwudziestu dwóch rolek filmu, który Santilli oglądał w 1992 r. Wyjaśnili, że materiał zakupili dopiero po pewnym czasie, gdyż musieli nagromadzić odpowiednio dużą sumę pieniędzy. Wtedy okazało się, że zaledwie kilka klatek pozostało nienaruszonych, a reszta została zniszczona przez ciepło i wilgoć. Autorzy nie wskazali, które klatki filmu miały być ich zdaniem autentyczne[5].

Nagrania, oprócz ciała kosmity, przedstawiają rzekome artefakty obcych odzyskane z miejsca katastrofy. Wśród nich znajdują się obce symbole oraz panele kontrolne na sześć palców, co Santilli opisał w programie dokumentalnym telewizji Sky jako własną wizję artystyczną. Artefakty, jak i samo ciało obcego zostały stworzone przez artystę, rzeźbiarza Johna Humphreysa. W programie telewizyjnym Santilli i Shoefield przyznali się również do zaangażowania bezdomnego, którego spotkali na ulicach Los Angeles do zarejestrowania głosu emerytowanego kamerzysty, który miał uczynić ich materiał bardziej wiarygodnym[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alien Autopsy: (Fact or Fiction?). Internet Movie Database.
  2. Autopsy or Fraud-topsy?. Time Magazine, 27 października 1995, 27 października 1995. [dostęp 2010-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 listopada 2012)].
  3. Alex Kuczynski, Bill Carter: Fox's Point Man For Perversity. [w:] New York Times, February 26, 2000 [on-line]. 26 lutego 2000. [dostęp 2010-04-23].
  4. Additional Insight on the Alien Autopsy. John Jopson 15 stycznia 1999. [dostęp 2014-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 grudnia 2009)].
  5. a b Eamonn Investigates: Alien Autopsy, British Sky Broadcasting. First shown on Sky One, 4 kwietnia 2006.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Beyond Roswell: The Alien Autopsy Film, Area 51, & the U.S. Government Coverup of Ufos by Michael Hesemann (Author), Philip Mantle (Author), Bob Shell (Author) Paperback: 303 pages publisher: Marlowe & Company (August 1998) ISBN 1-56924-709-9 ISBN 978-1-56924-709-9
  • Joseph A. Bauer, A Surgeon's View: Alien Autopsy's Overwhelming Lack of Credibility, Skeptical Inquirer, vol. 20, #1, Jan. 1996, 23–24. Reprinted in The UFO Invasion: The Roswell Incident, Alien Abductions, and Government Coverups, edited by Kendrick Frazier, Barry Karr, and Joe Nickell, Prometheus Books, 1997, ISBN 1-57392-131-9. Also reprinted in Bizarre Cases: From the Files of Skeptical Inquirer, Committee for the Scientific Investigation of Claims of the Paranormal, 2000.
  • C. Eugene Emery, Jr, 'Alien Autopsy' Show and Tell: Long on Tell, Short on Show, Skeptical Inquirer, vol 19, #6, Nov. 1995, 15–16 & 55. Reprinted in The UFO Invasion: The Roswell Incident, Alien Abductions, and Government Coverups, edited by Kendrick Frazier, Barry Karr, and Joe Nickell, Prometheus Books, 1997, ISBN 1-57392-131-9.
  • Joe Nickell, 'Alien Autopsy' Hoax, Skeptical Inquirer, vol. 19, #6, Nov. 1995, 17–19. Reprinted in The UFO Invasion: The Roswell Incident, Alien Abductions, and Government Coverups, edited by Kendrick Frazier, Barry Karr, and Joe Nickell, Prometheus Books, 1997, ISBN 1-57392-131-9.
  • Carl Sagan, The Demon-Haunted World: Science as a Candle in the Dark
  • Trey Stokes, How to Make an 'Alien' for 'Autopsy', Skeptical Inquirer, vol 20, #1, Jan. 1996, 19–23. Reprinted in The UFO Invasion: The Roswell Incident, Alien Abductions, and Government Coverups, edited by Kendrick Frazier, Barry Karr, and Joe Nickell, Prometheus Books, 1997, ISBN 1-57392-131-9. Also reprinted in Bizarre Cases: From the Files of Skeptical Inquirer, CSICOP, 2000. SMILIE

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]