Bęben (muzyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bębny indiańskie

Bębeninstrument muzyczny z grupy membranofonów. Składa się z walcowatego korpusu rezonansowego i 1 lub 2 membran. Dźwięk wydobywa się uderzając w membranę bębna pałkami, specjalnymi szczoteczkami, dłonią lub palcami, a także w wyniku jej pocierania. Bęben pochodzi z epoki neolitycznej i należy do najstarszych instrumentów świata.

Podstawowe odmiany bębnów to:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]