Balneochemia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Balneochemia – dział balneologii zajmujący się określaniem składu i właściwościach fizykochemicznych naturalnych surowców leczniczych, jak wody uzdrowiskowe, gazy i peloidy[1].

Balneochemia intensywnie rozwijała się w XIX wieku[potrzebny przypis]. Znanymi polskimi balneochemikami byli m.in.:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Katarzyna Wątor i inni, Redox potential research in the field of balneochemistry: case study on equilibrium approach to bioactive elements in therapeutic waters, „International Journal of Biometeorology”, 64 (5), 2020, s. 815–826, DOI10.1007/s00484-020-01871-7, ISSN 1432-1254, PMID32048015, PMCIDPMC7220877.
  2. Bożena Kosińska, Marek L. Grabowski, Sulfurous balneotherapy in Poland: a vignette on history and contemporary use, [w:] Mieczyslaw Pokorski (red.), Advancements and Innovations in Health Sciences. Advances in Experimental Medicine and Biology, t. 1211, Cham: Springer International Publishing, 2019, s. 51–59, DOI10.1007/5584_2019_395, ISBN 978-3-030-32787-3.