Barczatka osinówka

Barczatka osinówka
	Poecilocampa populi
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	barczatkowate
Podrodzina	Poecilocampinae
Rodzaj	Poecilocampa
Gatunek	barczatka osinówka

Barczatka osinówka (Poecilocampa populi) – motyl nocny z rodziny barczatkowatych. Gatunek pospolity.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Ciało gęsto owłosione, masywne. Ubarwienie motyla szaro-czarne, z mało widocznym deseniem przepaskowym. Rozpiętość skrzydeł 30-45 mm. Skrzydła szaro-czarne, lekko przeświecające z wąską, jasnożółtą przepaską. Na skrzydle przednim brunatne pole nasadowe, oddzielone od pola środkowego jaśniejszą przepaską oraz jasną przepaską zewnętrzną. Na skrzydle tylnym w poprzek skrzydła przebiega jasna przepaska. Strzępina obu par skrzydeł brunatna z jasnymi plamkami na zakończeniach żyłek. Przepaski wyraźne. Pola skrzydeł rozdzielone przepaskami coraz bardziej rozjaśnione w stronę brzegu skrzydeł. Zewnętrzny brzeg obu par skrzydeł lekko falisty. Gatunek cechuje dymorfizm płciowy, samice są większe od samców i charakteryzują się mniejszymi wyrostkami na czułkach. Osobniki dorosłe żyją krótko. Gąsienice ciemnooliwkowe, nie za mocno owłosione z jasnymi plamkami po grzbietowej stronie segmentów ciała, żywią się liśćmi i pączkami drzew, wyrządzając nieraz znaczne szkody. Gąsienice przepoczwarczają się w oprzędzie z ziemi i piasku.

Okres lotu

Motyl pojawia się późną jesienią, na przełomie października i listopada, głównie w lasach liściastych oraz sadach.

Rozród

Wydaje jedno pokolenie rocznie. Samica składa jaja późną jesienią, które zimują. Wiosną wylęgają się gąsienice. Larwy rozwijają się od czerwca do drugiej połowy lata i następnie udają się na przepoczwarczenie, które następuje w kokonach na powierzchni gleby poczwarka przeobraża się w imago późną jesienią. Larwy żarłoczne.