Przejdź do zawartości

Barre des Écrins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barre des Écrins
Ilustracja
Barre des Écrins (w głębi)
Państwo

 Francja

Położenie

Alpy Wysokie

Pasmo

Alpy Delfinackie

Wysokość

4102 m n.p.m.

Wybitność

2045 m

Pierwsze wejście

1864
Edward Whymper, Michel Croz, A.W. Moore, Horace Walker, Christian Almer

Położenie na mapie Alp
Mapa konturowa Alp, po lewej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Barre des Écrins”
Ziemia44°55′21″N 6°21′36″E/44,922500 6,360000

Barre des Écrins (4102 m n.p.m., fr. La Barre des Écrins) – najwyższy szczyt w grupie Écrins w Alpach Delfinackich we Francji. Znajduje się na terenie Parku Narodowego Écrins (fr. Park National des Écrins).

Jest to pierwszy – od południa – czterotysięcznik Alp. Ma kształt potężnej, wyszczerbionej łopaty, której południowo-zachodnia ściana jest skalista, a północno-wschodnia – pokryta polami śnieżnymi i lodowcami.

Usytuowana w samym sercu masywu, trudno dostępna i prawie niewidoczna z otaczających masyw dolin, przez długi czas góra nie przyciągała zainteresowania pierwszych zdobywców szczytów alpejskich. O jej dominacji w całej grupie górskiej przekonano się dopiero po zdobyciu w 1828 r. jednego z wierzchołków położonego w sąsiedztwie Mont Pelvoux. Do 1860 r., tj. do momentu przyłączenia do Francji Sabaudii z Mont Blanc, Barre des Écrins była najwyższym szczytem w tym państwie.

Barre des Écrins została zdobyta dopiero w 1864 przez Anglików Adolphusa W. Moore'a, Horace'a Walkera i Edwarda Whympera z przewodnikami Christianem Almerem i Michelem Crozem.

Góra dostępna jest dla zaawansowanych turystów wysokogórskich, tym niemniej większość wejść kończy się na nieco niższym i łatwiejszym wierzchołku północnym, zwanym Dôme de neige des Écrins.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Carte touristique 1:100 000 nr 54 "Grenoble. Gap", wyd. 3, IGN France, Paris 1977;
  • Labande François: Guide du Haut-Dauphiné: Massif des Écrins, t. 2: Partie est: Écrins, Ailefroide, Pelvoux, Roche Faurio, Combeynot, Agneaux, Clouzis, Éditions de l'envol, 1996.


Barre des Écrins (najwyższy w głębi po lewej, obok niego po prawej kopuła Dôme de neige des Écrins) i lodowiec Glacier Blanc