Battos I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Battos
Βάττος
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Polymnestor

Matka

Fronime

Battos I (stgr. Βάττος) – na wpół legendarny założyciel i pierwszy król Cyreny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Polymnestora, w 17. pokoleniu potomka Argonauty Eufemosa[1][2]. Jego matka, Fronime, pochodziła z Krety[1]. Mieszkał na wyspie Thera[1][2]. Od dziecka jąkał się[1][2]. Pewnego dnia udał się w sprawie swojego głosu do wyroczni delfickiej, która poleciła mu udać się do Libii i założyć tam miasto[2]. Niezadowolony z odpowiedzi, wrócił na Therę[2]. W jakiś czas potem na Terejczyków zaczęły spadać różne nieszczęścia. Wysłali oni wówczas poselstwo do Delf, gdzie wyrocznia powtórzyła to, co wcześniej powiedziała Battosowi[2]. Wysłali więc Battosa wraz z grupą kolonistów w kierunku wybrzeża libijskiego[2]. Za pierwszym razem, niepewni co do dalszych działań, popłynęli z powrotem na Therę[2]. Mieszkańcy nie pozwolili im jednak wyjść na brzeg i zaczęli w nich ciskać pociskami, zmuszając do zawrócenia[2]. Za drugim razem wylądowali na wyspie u brzegów Libii i założyli tam osadę, jednak wiodło im się tam źle[2]. Battos zawrócił wówczas z ludźmi do Grecji, by udać się po ponowną radę do wyroczni w Delfach. Ta oznajmiła im, że nie dopłynęli jeszcze do wskazanego celu[2]. Dopiero za trzecim razem wylądowali na wybrzeżu libijskim, gdzie mieszkali przez sześć lat[2]. Po upływie tego czasu Libijczycy wskazali im znacznie lepsze do osiedlenia miejsce, gdzie Battos założył miasto Cyrenę[2]. Według relacji Pauzaniasza (X 15,6–7) w Libii Battos miał także pozbyć się swojego jąkania. Pewnego razu spotkał na pustyni lwa i przerażony zaczął krzyczeć pełnym głosem, odtąd mówiąc już bez ułomności[2].

Samo imię Battos miało oznaczać jąkałę, choć według Herodota (IV, 150–160) było to słowo pochodzące z języka libijskiego i znaczące tyle, co „król”[1]. Byłby to więc przydomek, a prawdziwe imię herosa miało brzmieć Aristoteles lub Aristajos[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 52–53. ISBN 978-83-04-04673-3.
  2. a b c d e f g h i j k l m n Jenny March: Dictionary of Classical Mythology. Oxford: Oxbow Books, 2014, s. 97. ISBN 978-1-78297-635-6.