Przejdź do zawartości

Baza (architektura)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat porządku jońskiego
Baza kolumny
Klasyczna baza

Baza – dolna część, podstawa kolumny, pilastra lub filaru stosowana w porządkach architektonicznych. W starożytności nie występowała tylko w porządku doryckim, w którym trzon kolumny spoczywał bezpośrednio na stylobacie. Klasyczną bazę tworzy płyta otoczona wyprofilowanymi, kamiennymi wałkami zwanymi torusami, które były rozdzielone trochilusem (wklęską). Dolny torus był z reguły większy. Zazwyczaj baza leżała na niewielkiej kamiennej płycie – plincie. Terminem baza określa się także inne kombinacje tych elementów.

W architekturze romańskiej baza była zdobiona narożnymi motywami o formach geometrycznych, roślinnych lub zwierzęcych, które zwano szponami bądź żabkami[1].

Bazą zwano też postument (cokół), na którym umieszczano różne dzieła sztuki (np.rzeźby).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sztuka świata. Słownik terminów A-K tom 17. Warszawa: Arkady, 2013, s. 66. ISBN 978-83-213-4726-4.