Beniamin Wajsblech

Beniamin Wajsblech
Data urodzenia	22 grudnia 1908
Data i miejsce śmierci	13 marca 1991 ; Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	prawnik
Stanowisko	wiceprokurator Generalnej Prokuratury PRL
	Odznaczenia

Beniamin Wajsblech^[1] (ur. 22 grudnia 1908, zm. 13 marca 1991 w Warszawie) – wiceprokurator Generalnej Prokuratury PRL, oskarżyciel w procesach politycznych w czasach stalinizmu.

Życiorys

Pochodził z zamożnej żydowskiej rodziny^[1] kupieckiej^[2]. Syn Hersza^[3]. We wrześniu 1939 udał się do Związku Radzieckiego. Po agresji ZSRR na Polskę (17 września 1939) został we Lwowie prokuratorem^[2].

Po wojnie był prokuratorem w Polsce. Był przesłuchującym i oskarżycielem generała Augusta Emila Fieldorfa ps. „Nil”, dla którego zażądał kary śmierci^[4]. O ten sam wymiar kary wnioskował oskarżając Jana Stachniuka^[2]. Po zwolnieniu ze służby pracował jako radca prawny^[1].

↑ ^a ^b ^c Agnieszka Rybak: Za późno na sprawiedliwość. rp.pl, 25 lutego 2017. [dostęp 2022-04-10].
↑ ^a ^b ^c Beniamin Wajsblech - to on zażądał kary śmierci dla gen. "Nila". wp.pl. [dostęp 2022-04-10].
↑ ^a ^b M.P. z 1954 r. nr 95, poz. 1083 „w 10 rocznicę Polski Ludowej” - wskazany jako Wajsblech Benjamin s. Hersza.
↑ Norman Davies: Powstanie ’44. Kraków: Znak, 2004, s. 757–758.
↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-08-16] .
↑ M.P. z 1947 r. nr 118, poz. 745 „za wybitne zasługi w dziedzinie usprawnienia wymiaru sprawiedliwości” - wskazany jako Wajsblech Bieniamin.
↑ M.P. z 1955 r. nr 35, poz. 334 - Uchwała Rady Państwa z dnia 4 stycznia 1955 r. nr 0/4 - na wniosek Prokuratora Generalnego P.R.L.