Benzodiazepiny (związki chemiczne)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Benzodiazepinyorganiczne związki chemiczne zbudowane z dwóch skondensowanych pierścieni: benzenowego i heterocyklicznego pierścienia diazepinowego. W zależności od układu wiązań podwójnych oraz położenia atomów azotu w pierścieniu diazepinowym możliwych jest kilkanaście izomerów benzodiazepiny[1].

Wybrane izomery benzodiazepin

Pochodne benzodiazepiny jako leki[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Benzodiazepiny (leki).

Szkielet benzodiazepiny występuje w szeregu leków z grupy benzodiazepin. Najczęściej są to pochodne 1H-1,4-benzodiazepiny, rzadziej 1H-1,5-benzodiazepiny lub 5H-2,3-benzodiazepiny. Wykazują działanie przeciwlękowe, uspokajające, nasenne, przeciwdrgawkowe, miorelaksacyjne i amnestyczne[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Benzodiazepine, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 134664 [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  2. 1,4-Benzodiazepine, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 148431 [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  3. 1H-1,5-Benzodiazepine, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 429551 [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  4. David P. Munro, John T. Sharp, The acylation of 5H-2,3-benzodiazepines, „Tetrahedron Letters”, 23 (3), 1982, s. 345–348, DOI10.1016/s0040-4039(00)86827-6 (ang.).
  5. Krzysztof Krysta, Bezpieczne i skuteczne stosowanie benzodiazepin w zaburzeniach psychiatrycznych i towarzyszących im innych schorzeniach, „Psychiatria”, 11 (1), 2014, s. 9–14 [dostęp 2024-04-04].