Bhuta
Bhuta (dewanagari: भूत, trl. bhūta, 'ten, co powstał', 'ten, co był'[1], hindi bhut) – w folklorze indyjskim rodzaj upiora, ducha zmarłej osoby, który w przypadku niespełnienia rytuałów pogrzebowych (sapindikarana) do roku po śmierci, dręczy swoich krewnych. Bhuty są towarzyszami Śiwy w jego aspekcie straszliwym (Bhajrawa)[2].
Bhuta może również oznaczać bóstwo totemiczne lub ubóstwionego ducha (zmarłej osoby)[3]. Obrzęd kultowy odnoszący się do bhutów to bhuta kola. Bhuty są też adresatami codziennej ofiarnej ceremonii z pożywienia zwanej baliharana lub bhutajadźńa.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bogusław J. Koc: Bhuta. W: Słownik mitologii hinduskiej. Andrzej Ługowski (red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 42, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.
- ↑ Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 138, seria: Słowniki Encyklopedyczne "Książnicy". ISBN 83-7132-369-7.
- ↑ Mateusz Wierciński: Religijne funkcje kobiet w społecznościach plemiennych Indii i w hinduizmie popularnym. W: Boginie, prządki, wiedźmy i tancerki. Wizerunki kobiety w kulturze Indii. Marzenna Jakubczak (red.). Wyd. 1. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2005, s. 80. ISBN 83-242-0485-7.