Biscogniauxia granmoi

Biscogniauxia granmoi

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Sordariomycetes
Rząd	próchnilcowce
Rodzina	Graphostromataceae
Rodzaj	nadrewnik
Gatunek	Biscogniauxia granmoi
Nazwa systematyczna
Biscogniauxia granmoi Lar.N. Vassiljeva Nizshie Rasteniya, Griby i Mokhoobraznye Dalnego Vostoka Rossii, Griby. Tom 4: 81 (1998)

Biscogniauxia granmoi Lar.N. Vassiljeva – gatunek grzybów z rodziny Graphostromataceae.

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Biscogniauxia, Graphostromataceae, Xylariales, Xylariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.

Po raz pierwszy opisała go w 1998 r. Lar.N. Vassiljeva na drewnie czeremchy Padus asiatica. Nazwą gatunkową uczciła norweskiego mykologa Alfreda Granmo.

W 2024 r. Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów przy Polskim Towarzystwie Mykologicznym nadała dla rodzaju Biscogniauxia polską nazwę nadrewnik.

Morfologia

Podkładki wystające przez zewnętrzną warstwę kory, o średnich wymiarach około 10 × 9 mm, o grubości ok. 1 mm i do 1 5 mm na brzegu, o kształcie często okrągłym, ale także bardziej nieregularnym, często sąsiednie podkładki zlewają się z sobą. Zewnętrzna warstwa podkładek dwustronna, z zewnętrzną częścią odpadającą w okresie dojrzałości, z cienkimi kołnierzami kory wokół lekko uniesionego, ostrego brzegu, powierzchnia równa, prawie czarna z mniej lub bardziej wyraźnym brzegiem. Podkładki mają wyraźny, szarobrązowy połysk, szczególnie młode okazy, ostiole niepozorne lub rzucające się w oczy, przeważnie wyraźnie zagłębione, w okresie dojrzałości szerokie. Warstwa otaczająca perytecje jest ciemnobrązowa i składa się z grubościennych komórek o małej średnicy. U podstawy perytecjów komórki o średnicy 5–8 µm, tworzące teksturę typu angularis o średnicy 60–80 µm. We wszystkich strzępkach rozproszone, czarne cząstki o średnicy 10–30 µm. Worki 8-zarodnikowe, cylindryczne, z krótkim trzonkiem, 119–142 × 7–8,5 µm (trzonek o długości 10–34 µm), aparat apikalny 3,5–4,5 × 17 µm, w odczynniku Melzera ciemnoniebieski. Parafizy nitkowate, przeważnie o szerokości 3–4 µm i długości do 270 µm, nierozgałęzione, rzadko rozwidlone na końcach, cienkościenne, z niewielką ilością żółtawej zawartości. Askospory (10–)l 1–13 5(–15) x (4,5–)5–6,5(–7) µm, Q=2–2,3, z 1–2 gutulami, w workach ułożone w jednym rzędzie. Pora rostkowa na całej długości zarodników, widoczna zazwyczaj po bardziej wypukłej stronie, brak galaretowatej osłonki i wyrostka wnęki.

Występowanie i siedlisko

Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Podano jego stanowiska także w Polsce.

Nadrzewny grzyb pasożytniczy. Znane są jego stanowiska tylko na pniach czeremchy zwyczajnej (Prunus padus, w tym odmiany P. padus var pubescens = Padus asiatica).