Ten artykuł od 2016-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Zwycięstwo połączonej floty duńsko-holenderskiej (25 liniowców i 10 fregat oraz mniejsze jednostki, 5 branderów, 1652 działa) pod wodzą admirała Trompa nad szwedzką flotą (26 liniowców i 12 fregat oraz mniejsze jednostki, 7 branderów, 1678 dział) dowodzoną przez barona Creutza, fińskiego szlachcica. Szwedzka flota uciekła po bitwie. Klęska Szwedów była całkowita. Potężny admiralski okręt Kronan uzbrojony aż w 126 dział wywrócił się i eksplodował (zginęło 800 ludzi załogi, a wraz z nimi wódz floty szwedzkiej Lorenz Creutz), drugi w kolejności wielki okręt Svärdet (94 działa) został ogarnięty przez pożar i także eksplodował, 2 okręty osiadły na mieliźnie (Trumslagaren – 34 działa oraz Solen – 54 działa), 4 okręty zostały ciężko uszkodzone. Bitwa pod Olandią usunęła w niebyt szwedzkie plany uderzenia na Kopenhagę.
Wojna duńsko-szwedzka (1675–1679) 