Bitwa morska pod Olandią (1676)
 |
Ten artykuł od 2016-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Wojna Francji z koalicją: VII wojna szwedzko-duńska | |||
 Claus Møinichen, Bitwa pod Olandią (1686) | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Wynik |
zwycięstwo floty duńsko-holenderskiej | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
Położenie na mapie Szwecji  | |||
| 56°26′58″N 16°40′20″E/56,449444 16,672222 | |||
Bitwa morska pod Olandią – starcie zbrojne, które miało miejsce 1 czerwca 1676 podczas wojny szwedzko-duńskiej (1675–1679) będącej częścią wielkiej europejskiej wojny Francji z koalicją.
Zwycięstwo połączonej floty duńsko-holenderskiej (25 liniowców i 10 fregat oraz mniejsze jednostki, 5 branderów, 1652 działa) pod wodzą admirała Trompa nad szwedzką flotą (26 liniowców i 12 fregat oraz mniejsze jednostki, 7 branderów, 1678 dział) dowodzoną przez barona Lorentza Creutza, fińskiego szlachcica. Szwedzka flota uciekła po bitwie. Klęska Szwedów była całkowita.
Potężny admiralski okręt Kronan uzbrojony aż w 126 dział wywrócił się i eksplodował (zginęło 800 ludzi załogi, a wraz z nimi wódz floty szwedzkiej Lorenz Creutz), drugi w kolejności wielki okręt Svärdet (94 działa) został ogarnięty przez pożar i także eksplodował, 2 okręty osiadły na mieliźnie (Trumslagaren – 34 działa oraz Solen – 54 działa), 4 okręty zostały ciężko uszkodzone. Bitwa pod Olandią usunęła w niebyt szwedzkie plany uderzenia na Kopenhagę.
