Olandia

Olandia
Kontynent	Europa
Państwo	Szwecja
Akwen	Morze Bałtyckie
Powierzchnia	1347 km²
Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość	24 697 18,33 os./km²
Położenie na mapie regionu Kalmar Olandia
Położenie na mapie Szwecji Olandia
56°47′52,33″N 16°39′58,54″E

Olandia (szw. Öland) – wyspa należąca do Szwecji na Morzu Bałtyckim, położona przybrzeżnie przy południowo-wschodnim krańcu tego kraju i oddzielona od stałego lądu Cieśniną Kalmarską. Jest drugą co do wielkości (po Gotlandii) wyspą Szwecji.

Herb Olandii

Powierzchnia wyspy wynosi 1347 km², a długość linii brzegowej 496 km. Ukształtowanie powierzchni nizinne, z największym wzniesieniem Rösslösa sięgającym 58 m n.p.m. Zbudowana jest z paleozoicznych wapieni i margli.

Ludność zajmuje się głównie rybołówstwem i hodowlą bydła. Gleby na wyspie są mało urodzajne i w ich użytkowaniu dominują pastwiska, jedynie na wybrzeżach aluwialnych uprawia się owies, jęczmień i buraki cukrowe. Ponadto przemysł cementowy, rafinacja cukru i eksploatacja wapieni. Populacja wyspy w grudniu 2010 liczyła 24 697 osób. Największym miastem jest Borgholm i liczy ok. 3 tys. mieszkańców. Od 1972 Olandia jest połączona ze stałym lądem mostem Ölandsbron.

Według popularnej legendy, wyspa jest pozostałością wielkiego motyla, któremu odpadły skrzydła i zakończył swój lot w morzu.

Na wyspie odkryte zostały ślady starożytnej warowni nazwanej Ismantorp, wybudowanej w okresie wędrówki ludów.

Galeria

• 

  Most Olandzki

• 

  Charakterystyczne dla wyspy wiatraki

Bibliografia

Szwedzki Urząd Statystyczny

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna wyspy