Blob (bazy danych)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Blob (ang. binary large object) – typ danych, który umożliwia przechowywanie dużych ilości danych binarnych jako pojedynczy obiekt w bazie danych, stosowany w szczególności do przechowywania danych multimedialnych, takich jak grafika, muzyka czy filmy.

Typ blob rozpowszechnił się, kiedy w miarę rozwoju technologii dysków twardych stały się coraz większe i coraz tańsze, a komputery znacznie zwiększyły wydajność, jednak równocześnie wzrosły rozmiary przechowywanych obiektów binarnych i wpływ stosowania blobów na wydajność bazy może być istotny.

Ze względu na rozmiar i wielką różnorodność typów danych binarnych bloby są zwykle traktowane odmiennie przez systemy baz danych niż inne typy, np. nie są wyświetlane przez polecenie SELECT języka SQL.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Blob (kropelka, kleks) pierwotnie oznaczał fragmenty danych bez określonego typu i jako nazwa został wymyślony przez Jima Starkeya z firmy DEC, który w późniejszym wyjaśnieniu napisał „blob to coś, co zjadło Cincinnati, Cleveland itd.” [1] (chodzi o fantastycznego stwora z filmuBlob, zabójca z kosmosu[2]). Później Terry McKiever, odpowiedzialny za marketing w firmie Apollo[3] uznał, że to jakiś skrótowiec i rozszyfrował go jako Basic Large Object. Wreszcie w firmie Informix wymyślono własny termin Binary Large Object, który rozpowszechnił się do tego stopnia, że wiele osób uważa go za jedyny słuszny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The true story of BLOBs. cvalde.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-23)].(ang.)
  2. Blob, zabójca z kosmosu w bazie Filmweb
  3. Prawdopodobnie chodzi o Apollo Computer Inc.