Bogusław Grzesik
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Doktor habilitowany nauk technicznych | |
| Specjalność: energoelektronika, nadprzewodnictwo | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1973 |
| Habilitacja |
1993 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Politechnika Śląska |
| Stanowisko |
profesor nadzwyczajny |
| Okres zatrudn. |
od 1967 |
| Dziekan | |
| Wydział |
Elektryczny |
| Okres spraw. |
1999–2005 |
| Poprzednik |
Tadeusz Rodacki |
| Następca |
Lesław Topór-Kamiński |
| Kierownik | |
| Katedra |
Energoelektroniki, Napędu Elektrycznego i Robotyki |
| Okres spraw. |
2004–2009 |
| Następca |
Kazimierz Gierlotka |
| Odznaczenia | |
| |
Bogusław Grzesik (ur. 25 lutego 1940 w Sędziszowie Młp.) – polski elektrotechnik, specjalista w zakresie energoelektroniki, elektroniki przemysłowej i nadprzewodnictwa, profesor nadzwyczajny w Politechnice Śląskiej, dziekan Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej w latach 1999-2005.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej ukończył w 1967. Następnie rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Napędu Elektrycznego. W 1973 obronił doktorat na podstawie pracy pt. Analiza procesów kształtowania napięcia w falownikach z modulacją szerokości impulsów przeznaczonych do zasilania silników asynchronicznych zrealizowany pod kierunkiem prof. Zygmunta Kuczewskiego. W 1993 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie monografii pt. Analiza komutacji w przekształtnikach energoelektronicznych doskonałych i idealnych. Od 1995 pracuje w Politechnice Śląskiej na stanowisku profesora nadzwyczajnego[1].
W 1997 został kierownikiem Zakładu Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki w Instytucie Elektrotechniki Teoretycznej i Przemysłowej, który w 2004 roku przekształcony został w samodzielną Katedrę Energoelektroniki, Napędu Elektrycznego i Robotyki. Funkcję kierownika Katedry sprawował do 2009. W latach 1999–2005 był dziekanem Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej[2]. Z jego inicjatywy utworzone zostały między innymi Wydziałowe Laboratorium Komputerowe, Laboratorium Robotów Mobilnych i Laboratorium Nadprzewodnictwa.
Dorobek naukowy
[edytuj | edytuj kod]Głównym obszarem jego zainteresowań badawczych jest energoelektronika i związane z nią dziedziny pokrewne – elektronika przemysłowa i napęd elektryczny. Prowadzi badania także w zakresie robotyki i nadprzewodnictwa. W tym pierwszym zakresie jest pomysłodawcą i współtwórcą robota mobilnego HEXOR. W zakresie nadprzewodnictwa kierował zespołami badawczymi Politechniki Śląskiej w ramach trzech międzynarodowych projektów badawczych finansowanych z programów ramowych Unii Europejskiej. Wraz z zespołem z katedry brał udział w realizacji programu rządowego Polskie Sztuczne Serce[3][4].
Jest autorem ponad 250 prac naukowych, artykułów, patentów oraz opracowań technicznych. Kierował kilkunastoma krajowymi projektami badawczymi oraz koordynował w Politechnice Śląskiej kilka projektów międzynarodowych. Wypromował 15 doktorów nauk, z czego 3 uzyskało stopień doktora habilitowanego. Jest członkiem Sekcji Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk oraz członkiem komitetów naukowych i wydawniczych kilkudziesięciu krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych. Wielokrotnie nagradzany za pracę naukową nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, nagrodami Rektora Politechniki Śląskiej oraz nagrodami branżowych towarzystw naukowych[5].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bogusław Grzesik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-02-27].
- ↑ Poczet Dziekanów. Wydział Elektryczny Politechniki Śląskiej. [dostęp 2015-01-16]. (pol.).
- ↑ Katarzyna Wojtachnio: Z sercem do robotyki. Biuletyn Politechniki Śląskiej. kwiecien 2010 s. 20-21. [dostęp 2015-01-16]. (pol.).
- ↑ Opis przedsięwzięć i wykonawców programu. Biuletyn Programu Polskie Sztuczne Serce. Nr 1, grudzień 2008 s. 9. [dostęp 2015-01-16]. (pol.).
- ↑ Bogusław Grzesik. Wydział Elektryczny Politechniki Śląskiej – KENER. [dostęp 2015-02-25]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 73, poz. 988