Bojan Biołczew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bojan Biołczew
Боян Биолчев
Ilustracja
Państwo działania

 Bułgaria

Data i miejsce urodzenia

1942
Sofia

Profesor
Specjalność: filologia polska
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Sofijski

Habilitacja

1982

Profesura

1996

Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Sofijski

Stanowisko

rektor (1999–2007)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP

Bojan Biołczew (bułg. Боян Биолчев; ur. 1942 w Sofii) – bułgarski pisarz, filolog (polonista), scenarzysta; w latach 1999–2007 rektor Uniwersytetu Sofijskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1969 podjął studia magisterskie na Uniwersytecie Sofijskim. Jego praca doktorska dotyczyła twórczości Stanisława Wyspiańskiego[2]. W 1982 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy dotyczącej tożsamości i tradycji europejskich w poezji polskiego renesansu. Od 1992 jest kierownikiem Zakładu Literatur Słowiańskich. Dwukrotnie pełnił funkcję kierownika Katedry Slawistyki. W 1996 uzyskał tytuł profesora[3].

W latach 1980–1991 był redaktorem naczelnym gazety Uniwersytetu Sofijskiego. Od 2018 roku jest przewodniczącym Rady Społecznej BNT. Jest uczestnikiem i popularyzatorem wypraw antarktycznych, a także mężem reżyserki filmowej, Mariany Evstatievy[4].

Odznaczony Krzyżem Oficerskim (2000)[5] oraz Komandorskim (2014)[6] Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

Jego żoną jest Mariana Evstatieva(inne języki).

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Opublikował ponad dwieście prac naukowych z dziedziny literaturoznawstwa oraz kulturoznawstwa. Napisał scenariusz do sześciu filmów fabularnych oraz dwóch filmów dokumentalnych. Autor powieści i opowiadań tłumaczonych na kilka języków europejskich[7].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Po drugiej stronie mitu. Adam Bernard Mickiewicz. Pomiędzy aureolą wieszcza i homoludens. Kraków: Wydawnictwo Universitatis, 2001. ISBN 83-242-0069-X.
  • Stanisław Wyspiański i dawna polska historia. „Postscriptum Polonistyczne” 2013, nr 2: Polonistyka w Bułgarii: wczoraj i dziś, red. K. Bachnewa, M. Grigorowa, G. Symeonowa-Konach, J. Tambor, s. 101–111. ISSN 1898-1593[3].

Twórczość prozatorska[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Боян Биолчев [online], liternet.bg [dostęp 2021-05-11].
  2. Семейство – Гоце се криел в дома на Биолчеви – Стандарт [online], web.archive.org, 12 czerwca 2018 [dostęp 2021-05-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12].
  3. a b Literatura bułgarska w przekładach Wojciecha Gałązki » Bojan Biołczew, Blizna [online] [dostęp 2021-05-11].
  4. Mariana Evstatieva-Biolcheva [online], IMDb [dostęp 2021-05-10].
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 grudnia 2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 6, poz. 98).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 października 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 1170).
  7. SCAR Composite Gazetteer [online], data.aad.gov.au [dostęp 2021-05-11].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]