Bolesław Tyllia
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Bolesław Tyllia (ur. 10 marca 1900 w Strzelnie, zm. 13 stycznia 1940 w Warszawie) – dyrygent polski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował fortepian i dyrygenturę w konserwatorium we Wrocławiu. W 1919 uczestniczył w walkach powstania wielkopolskiego. Niebawem rozpoczął pracę w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie był początkowo korepetytorem solistów, potem kapelmistrzem. Dyrygował także orkiestrą poznańskiej rozgłośni Polskiego Radia oraz miejską orkiestrą symfoniczną. W 1933 wyjechał na krótko do Włoch w celu doskonalenia warsztatu dyrygenckiego. Po powrocie osiadł na stałe w Warszawie i był dyrygentem w Teatrze Wielkim. Zmarł nagle w styczniu 1940 w Warszawie. Ojciec Ryszarda powstańca warszawskiego[1]
Prowadził w Poznaniu prawykonania takich dzieł scenicznych, jak opery Margier Konstantego Gorskiego i Jakub lutnista Henryka Opieńskiego czy balet Tatry Feliksa Nowowiejskiego. Łącznie miał w repertuarze przeszło pół setki dzieł scenicznych. Sam również komponował.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Elżbieta Szczawińska, Bolesław Tyllia, w: Wielkopolski słownik biograficzny (pod redakcją Antoniego Gąsiorowskiego i Jerzego Topolskiego), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981