Bolesław Weryha Darowski
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Odznaczenia | |
| |
Bolesław Weryha Darowski herbu Ślepowron (ur. 1808, zm. 17 maja 1874 we Lwowie) – powstaniec listopadowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wywodził się z rodu senatorskiego Weryha Darowskich herbu Ślepowron[1]. Urodził się w 1808[2]. Był wnukiem Szymona (zm. 1785) oraz synem Józefa Darowskiego (żołnierz kościuszkowski) i Felicji z domu Walewskiej[3]. Miał rodzeństwo, siostry Klementynę (zm. 1865, żona hr. Władysława Stadnickiego) i Teodorę (żona Eustachego Marylskiego) oraz brata Józefa (zm. 1849)[3]. Był też kuzynem Szymona Juliana i Mieczysława[3].
Uczestniczył w powstaniu listopadowym 1831[4][3]. W stopniu porucznika służył w szeregach 4 pułku ułanów i korpusu Dwernickiego[3]. Za swoje czyny w bitwie pod Stoczkiem (14 lutego 1831), bitwie pod Kurowem (3 marca 1831), bitwie pod Boremlem (18-19 lutego 1831) został odznaczony krzyżem wojskowym Orderu Virtuti Militari[4][3]. Jego brat Józef, także porucznik 4 pułku ułanów, został ranny pod Grochowem[3].
Zmarł na zapalenie płuc 17 maja 1874 we Lwowie[4][5][3]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 448.
- ↑ a b Józef Białynia Chołodecki: Cmentarzyska i groby naszych bohaterów z lat 1794-1864 na terenie wschodniej Małopolski. Lwów: 1928, s. 14.
- ↑ a b c d e f g h Herbarz polski (4) 1901 ↓, s. 107.
- ↑ a b c Onufry Hieronim Kunaszowski: Życiorysy uczestników Powstania Listopadowego zebrane na pamiątkę obchodu jubileuszowego pięćdziesięcioletniej rocznicy tego powstania. Lwów: 1880, s. 16.
- ↑ Wykaz osób zmarłych od 11. do 20. maja 1874. „Gazeta Lwowska”. Nr 120, s. 4, 28 maja 1874.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 1-799.
- Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 4: Czetwertyńscy – Dowiakowscy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1901, s. 1-400.