Triparma
 Triparma laevis f. inornata | |||
| Systematyka[1] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Supergrupa | |||
| Królestwo | |||
| Gromada | |||
| Klasa | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Triparma | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Triparma B.C.Booth & H.J.Marchant 1987 Booth, B.C. & Marchant, H.J. (1987). Parmales, a new order of marine chrysophytes, with descriptions of three new genera and seven new species. Journal of Phycology 23: 245-260[2]. | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Triparma columacea B.C.Booth | |||
| Synonimy | |||
| |||
Triparma – rodzaj glonów z klasy Bolidophyceae.
Przedstawiciele rodzaju żyją w morskim fitoplanktonie. Rodzaj opisany przez Beatrice C. Booth & Harveya Marchanta na podstawie osobników złowionych w północnym Pacyfiku. Gatunkiem typowym jest Triparma columacea. Nazwa odnosi się do występowania trzech płytek tarczowych[2].
Osobniki jednokomórkowe. Komórki kuliste lub półkuliste o nierównej symetrii czworościennej. Kilkamikrometrowe. Nieruchliwe, bez wici. Ściana komórkowa składa się z przylegających do siebie krzemionkowych płytek. Cztery z nich są okrągłe, przy czym jedna – brzuszna – większa od pozostałych – tarczowych. Jedna jest trójpromienista. Płytki obwodowe są podłużne i jest ich trzy. Płytki mogą być gładkie lub urzeźbione ze skrzydełkami, kolcami, brodawkami itp. Duży chloroplast[2]. Barwniki fotosyntetyczne to chlorofile a, c1, c2 i c3, fukoksantyna i diadinoksantyna. Analiza molekularna wskazuje, że do rodzaju tego należy zaliczać przedstawicieli rodzaju Bolidomonas o odmiennej charakterystyce[3]. Jego przedstawicieli opisano jako jednokomórkowce bez wyraźnej ściany komórkowej, o długości 1–1,7 μm, z dwiema wiciami, z których jedna znacznie przewyższa długością drugą (4–7 μm wobec 0,9–2,2 μm). Dzięki temu są ruchliwe, a nazwa miała nawiązywać do samochodu wyścigowego (bolidu)[4]. Prawdopodobnie forma ruchliwa (naga) jest haploidem, a nieruchliwa (opancerzona) diploidem[3].
Jest to najpowszechniej występujący rodzaj rzędu Parmales występujący w różnych regionach, ale głównie w bliskich biegunom strefach oceanów. W Bałtyku stwierdzony w Zatoce Botnickiej[1].
W systemie AlgaeBase w połowie 2024 roku do rodzaju zaliczano następujące gatunki[1]:
- Triparma columacea B.C.Booth
- Triparma eleuthera Ichinomiya & Lopes Santos (Bolidomonas pacifica var. eleuthera)
- Triparma laevis B.C.Booth
- Triparma mediterranea (Guillou & Chrétiennot-Dinet) Ichinomiya & Lopes Santos (Bolidomonas mediterranea)
- Triparma pacifica (Guillou & Chrétiennot-Dinet) Ichinomiya & Lopes Santos (Bolidomonas pacifica)
- Triparma papillosa Hoshina & R.W. Jordan
- Triparma retinervis B.C.Booth
- Triparma scotiaensis Hoshina & R.W.Jordan
- Triparma strigata B.C.Booth
- Triparma verrucosa B.C.Booth
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c M.D. Guiry, G.M. Guiry: Triparma B.C.Booth & H.J.Marchant, 1987. [w:] AlgaeBase [on-line]. World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway, 2022. [dostęp 2024-06-28]. (ang.).
- ↑ a b c Beatrice C. Booth, Harvey J. Marchant, Parmales, a new order of marine Chrysophytes, with descriptions of three new genera and seven new species, „Journal of Phycology”, 23 (s2), 1987, s. 245–260, DOI: 10.1111/j.1529-8817.1987.tb04132.x, ISSN 0022-3646 [dostęp 2024-07-05] (ang.).
- ↑ a b Mutsuo Ichinomiya i inni, Diversity and oceanic distribution of the Parmales (Bolidophyceae), a picoplanktonic group closely related to diatoms, „The ISME Journal”, 10 (10), 2016, s. 2419–2434, DOI: 10.1038/ismej.2016.38, ISSN 1751-7362, PMID: 27003244, PMCID: PMC5030691 [dostęp 2024-07-05] (ang.).
- ↑ Laure Guillou i inni, Bolidomonas : a new genus with two species belonging to a new algal class, the Bolidophyceae (Heterokonta), „Journal of Phycology”, 35 (2), 1999, s. 368–381, DOI: 10.1046/j.1529-8817.1999.3520368.x, ISSN 0022-3646 [dostęp 2024-07-05] (ang.).