Bostowska Wola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bostowska Wola – w roku 1470-80 Wolya Bostowska[1] dziś nie istnieje, leżała między Łomnem i Bostowem[a].

W wieku XV wieś w powiecie sandomierskim ,1470-80 parafia Nowa Słupia (Długosz L.B. t.III s.240).

Granice[edytuj | edytuj kod]

Według opisu Długosza 1470-80 wieś graniczy z Łomnem, Grabkowem, Bostowem, Sosnówką (L.B. t.III s.240) W roku 1686 opisana została stara, opustoszała wieś (bez nazwy) położona wśród zarośli na granicy roli Swarowiec należącej do folwarku Stara Słupia, która obecnie wchodzi w skład wsi Pokrzywianka, między → Grzegorzewicami a Chełmem[2][b]

Własność[edytuj | edytuj kod]

Wieś stanowiła własność klasztoru świętokrzyskiego[3]

  • 1470-80 należy do klasztoru świętokrzyskiego, istnieją wówczas 4 role kmiece.
Kmiecie płacą: z pierwszej roli po 10 gr, z drugiej i trzeciej po 1 fertonie, z czwartej po 6 gr czynszu, pracują po 1 dniu tygodniowo własnym wozem lub pługiem, odrabiają obie powaby (wiosenną i zimową), wysiewając 1 własny korzec żyta i 2 korce owsa, a następnie je kosząc, zbierając i zwożąc do stodoły klasztoru (Długosz L.B. III 240).

Powinności dziesięcinne[edytuj | edytuj kod]

  • 1470-80 dziesięcinę snopową i konopną z całej wsi o wartości do 1 grzywny zwożą do klasztoru świętokrzyskiego (Długosz L.B. III 240, 243).

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Derwich: Benedyktyński klasztor św. Krzyża na Łysej Górze w średniowieczu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10300-0.
  • Marek Derwich: Materiały do słownika historyczno-geograficznego dóbr i dochodów dziesięcinnych benedyktyńskiego opactwa św. Krzyża na Łysej Górze do 1819 r.. Wrocław 2000: Pracownia Badań nad Dziejami Zakonów i Kongregacji Kościelnych (LARHCOR) w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. ISBN 83-904219-4-1.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Ks. Józef Gacki w „Benedyktyńskim klasztorze na Łysej Górze” strona 239 identyfikuje Bostowską Wolę z wsią Serwis. Ta jednakże leżała nad rzeką Słupianką i już w połowie XV w. znajdował się w niej → młyn. Tymczasem opis Bostowskiej Woli w opisie Długosza L.B. nie tylko nie wspomina młyna, ale zdaje się sugerować (brak podziału na łany, są tylko role), że jest to wieś nowa, niedawno przez klasztor założona. Także przytoczone wsie graniczne przemawiają przeciw jej lokalizacji na miejscu późniejszej wsi Serwis. Znajdowała się zapewne Bostowska Wola na W od wsi Serwis, na terenie obecnie przysiółków wsi Mirocice (Kępy i Trochowiny), a powstała po 1450 r., na gruntach uzyskanych przez opactwo od dziedziców Bostowa i Łomna, a także nieużytkach Mirocic, Bielowie i Baszowie.
  2. Zdaniem autorów Słownika Historyczno Geograficznego nie jest pewne czy chodzi tu o ślad po Bostowskiej Woli.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kamińska ↓, s. 221.
  2. AG ↓, s. 1923.
  3. Bostowska Wola, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • AG. Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie; jeśli nie zaznaczono inaczej, cyfra arabska oznacza numer dokumentu ze zbioru dokumentów pergaminowych.. „Archiwa Państwowe”. 
  • Maria Kamińska: Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego,. Wyd. Tom 1;Tom 6 z Komitet Językoznawstwa: Prace onomastyczne, Polska Akademia Nauk Warszawa. Wrocław 1964-1965.. ISSN 0079-4775.