Brodawnica czarniawa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brodawnica czarniawa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Eurotiomycetes

Rząd

brodawnicowce

Rodzina

brodawnicowate

Rodzaj

brodawnica

Gatunek

brodawnica czarniawa

Nazwa systematyczna
Verrucaria nigrescens Pers.
Ann. Bot. (Usteri) 15: 36 (1795)

Brodawnica czarniawa (Verrucaria nigrescens Pers.) – gatunek grzybów z rodziny brodawnicowatych (Verrucariaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Verrucaria, Verrucariaceae, Verrucariales, Chaetothyriomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy nazwy naukowej[3]:

  • Lithocia nigrescens (Pers.) A. Massal. 1853)
  • Lithocia nigrescens f. nigrescens (Pers.) A. Massal. 1853)
  • Lithocia nigrescens var. nigrescens (Pers.) A. Massal. 1853)
  • Pyrenula nigrescens (Pers.) Ach. 1814)
  • Tichothecium nigrescens (Pers.) Flot. 1849)
  • Zschackea nigrescens (Pers.) M. Choisy & Werner

Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Plecha skorupiasta, o grubości 0,1-0,3 mm, popękana na areolki o średnicy 0,1-1 mm. Areolki mają nieregularne, kanciaste kształty i oddzielone są wąskimi szczelinami. Górna powierzchnia ma barwę brązową, brązowo-czarną, ciemnooliwkową lub ciemnobrunatną, jest gładka i pomarszczona[4]. Posiada endolityczne, czasami dobrze widoczne, czarne przedplesze. Dolna strona plechy jest czarniawa i zrośnięta z inwolukrelum[5].

Górna kora jest pseudoparenchymatyczna, zbudowana z komórek o średnicy 4-6 μm. Plecha zawiera glony protokokkoidalne, ich komórki o średnicy 5-10 μm tworzą oddzielone od siebie pionowe szeregi[4].

Licznie występują owocniki. Są to perytecja prawie całkowicie lub przynajmniej w ¾ zagłębione w areolkach. Ich czarne, nieco wypukłe egzotecja mają średnicę 0,1-0,18 mm, wokół ostioli są lekko wklęsłe. Brunatnoczarne i kuliste ekscypulum ma średnicę 0,2-03 mm. Inwolukrelum jest pełne, przylegające do ekscypulum. Dwutunikowe worki mają rozmiar 70-90 x 20-30 μm. W jednym worku powstaje po 8 jednokomórkowych, elipsoidalnych zarodników o rozmiarach 17-27 × 8-13 μm. Wstawki (parafizy) dość wcześnie zanikają, występują natomiast peryfizy. Pyknid brak[4].

Reakcje barwne: wszystkie negatywne. Kwasów porostowych brak[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Brodawnica czarniawa jest szeroko rozprzestrzeniona w Ameryce Północnej, Europie i Australii. W Azji znane jest jej występowanie tylko w Syrii, Iranie i Korei, w Afryce tylko w Algierii[6]. W Polsce jest pospolita na terenie całego kraju[5].

Rośnie głównie na skałach wapiennych, na wapnistych piaskowcach oraz na betonie[5].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Bardzo ciemna barwa plechy Verrucaria nigrescens pozwala odróżnić ten gatunek od większości porostów skorupiastych, istnieje jednak nadal wiele gatunków porostów o podobnie ciemnej plesze. Charakterystycznym zestawem cech pozwalającym odróżnić od nich V. nigrescens są właściwe dla niej: zagłębione w plesze perytecja, dość płaska powierzchnia, średniej wielkości zarodniki i występowanie na wapieniach[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2019-12-17]. (ang.).
  2. a b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland. Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2015-03-26]. (ang.).
  4. a b c d e Consortium North American Lichen Herbaria. [dostęp 2015-03-23].
  5. a b c Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2015-03-23].