Budynek Banku Wzajemnego Kredytu Przemysłowców Łódzkich
 nr rej. A/268
| |
 Budynek w 1936 r. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Franklina Delano Roosevelta 15 |
| Styl architektoniczny |
neoklasycyzm z elementami modernizmu |
| Architekt | |
| Kondygnacje |
4 |
| Powierzchnia użytkowa |
2529,57 m²[1] |
| Rozpoczęcie budowy |
1910 |
| Ukończenie budowy |
1911 |
| Kolejni właściciele |
Skarb Państwa (od 1947)[1] |
| Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Łodzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
 51°45′38,585″N 19°27′41,245″E/51,760718 19,461457
| |
Budynek Banku Wzajemnego Kredytu Przemysłowców Łódzkich – zabytkowy budynek wybudowany w latach 1910–1911, znajdujący się w Łodzi przy ul. Roosevelta 15, wpisany do wojewódzkiej ewidencji zabytków pod numerem A/268[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Budynek położony jest w pierzei ulicy; utrzymany jest w nurcie neoklasycznym. Bryła budynku jest zwarta, detal oszczędny, co zbliża architekturę budynku do rozwiązań modernistycznych[3]. Wniosek ten wzmacnia fakt, że stropy budynku, jak i schody są żelbetowe[1]. Dach wielospadowy[1] (choć podaje się także, że dachy są „płaskie”[3]). Fasada budowli oblicowana jest kamieniem; zdobi ją fryz kordonowy ozdobiony motywem meandra.
Centralną przestrzeń nieruchomości zajmuje przeszklona sala operacyjna operująca motywami klasycznymi[3]. W obiekcie znajdują się zabytkowe elementy wyposażenia: żyrandole, szafy, witraże, stolarka, stiuki i dwa sejfy[1].
Autorem projektu architektonicznego (w tym wystroju wnętrza) jest berliński architekt Wilhelm Martens, będący twórcą wielu projektów gmachów bankowych, m.in. w Berlinie, Essen czy Monachium[3].
W literaturze uznaje się ten budynek za „jedno z najlepszych dzieł tego czasu w architekturze Łodzi”[3].
Kalendarium[edytuj | edytuj kod]
- 1910 – rozpoczęcie budowy przez firmę Wende i Klause[1]
- 1911 – zakończenie budowy[1]
- 1927 – rozpoczęcie wykorzystywania budynku przez Bank Wzajemnego Kredytu Przemysłowców Łódzkich[1]
- tuż przed wybuchem II wojny światowej w 1939[a] – przebudowa obejmująca m.in. nadbudowanie klatki schodowej w narożu północno-zachodnim i podwyższenie kondygnacji[1]
- 1947 – budynek stał się własnością Skarbu Państwa[1]
- 1980 – budynek został wpisany do rejestru zabytków[2]
- 2013 – zaprzestano użytkowania budynku[1]
Plany[edytuj | edytuj kod]
Planowane jest przeprowadzenie gruntownego remontu budynku; ma on zyskać nowe funkcje jako siedziba m.in. Sejmiku Województwa Łódzkiego i departamentów Urzędu Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego[4]. W budynku ma zostać przywrócony „pierwotny, historyczny układ pomieszczeń”[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Z przywołanego źródła wynika, że przebudowa miała miejsce „tuż przed wybuchem II wojny światowej”, choć dokładnego roku nie podano.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Informacja o nieruchomości położonej przy ul. Roosevelta 15 w Łodzi [online], Zarząd Nieruchomości Województwa Łódzkiego [dostęp 2020-12-18].
- ↑ a b Rejestr i wojewódzka ewidencja zabytków z podziałem na powiaty – Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Łodzi [online], wuoz-lodz.pl [dostęp 2020-12-18].
- ↑ a b c d e Krzysztof Stefański, Błażej Ciarkowski, Modernizm w architekturze Łodzi XX wieku, Łódź: Dom Wydawniczy Księży Młyn, 2018, s. 29–30.
- ↑ a b Roosevelta 15 [online], Rewitalizacja [dostęp 2020-12-18] (pol.).