Obóz koncentracyjny Pukch’ang
39°32′46″N 126°03′48″E/39,546111 126,063333| Typ | |
|---|---|
| Odpowiedzialny |
Agencja Bezpieczeństwa Narodowego[1] |
| Rozpoczęcie działalności |
1956 |
| Terytorium | |
| Miejsce | |
| Liczba więźniów |
ok. 50 tys. |
| Narodowość więźniów | |
Położenie na mapie Korei Północnej  | |
| 39°32′46″N 126°03′48″E/39,546111 126,063333
| |
Pukch’ang (kor. 북창 정치범수용소, także Bukchang) – obóz koncentracyjny dla więźniów politycznych w Korei Północnej. Zwany też obozem Tŭkchang (kor. 득장 정치범수용소). W 2012 roku opublikowano zdjęcia satelitarne obozu[2].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Obóz położony jest w powiecie Pukch'ang i regionie Tŭkchang, w prowincji P'yŏngan Południowy, wzdłuż środkowego biegu rzeki Taedong, która stanowi północną granicę obozu. Na drugim brzegu rzeki znajduje się obóz internowania Kaech’ŏn.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Według Hwang Jang Yŏpa, obóz powstał w 1956 roku w wyniku „Sierpniowego Incydentu”. Członkowie incydentu trafili do pracy w kopalniach w Pukch’ang pod koniec 1958 roku[1]. Obóz podlega Agencji Bezpieczeństwa Narodowego[1]. Część więźniów przebywa tam tylko ze względu na pokrewieństwo z osobami oskarżonymi o przestępstwa. W sumie na terenie obozu przebywa około 50 000 osób.
Prawa człowieka[edytuj | edytuj kod]
Wielu więźniów obozu umiera z niedożywienia, chorób, wypadków przy pracy i następstwa stosowania tortur. Więźniów zmusza się do pracy w pobliskich kopalniach. Osadzeni pracowali od 16 do 18 godzin bez posiłku i odpoczynku. Pracują także dzieci. Powszechny w obozie był głód. Według relacji Kim Hye-sook, która 28 lat spędziła w obozie, więźniowie dokonywali wielu okrucieństw, aby nie umrzeć z głodu. Kim Hye-sook zeznała, że zdarzało się gotowanie niemowląt oraz zabijanie i sprzedawanie ludzkiego mięsa[3]. Wybuch klęski głodu sprawił, że na terenie obozu znikła cała roślinność[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Korea Północna za zasłoną. beta.hfhr.pl, 2004. [dostęp 2015-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-11)]. (pol.).
- ↑ Korea Północna na Google Maps. Widać obozy koncentracyjne. Gazeta Wyborcza, 2013-01-30. [dostęp 2015-12-10]. (pol.).
- ↑ a b Z głodu zjadają własne dzieci - te więzienia to horror. Wirtualna Polska, 2012-01-23. [dostęp 2015-12-10]. (pol.).