Bye Bye Brasil
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery |
1979 |
| Kraj produkcji | |
| Język |
portugalski |
| Czas trwania |
105 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Cacá Diegues |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Dystrybucja |
Embrafilme |
Bye Bye Brasil – brazylijska komedia z 1979 roku w reżyserii Carlosa Dieguesa. W 2015 roku film został umieszczony na liście 100 najlepszych brazylijskich filmów wszech czasów przez Abraccine (Brazylijskie Stowarzyszenie Krytyków Filmowych)[1].
Film koncentruje się na przemianach, które miały miejsce w Brazylii w latach 70. do wczesnych lat 80. XX wieku, podkreślając gospodarcze, społeczne i kulturowe konsekwencje procesu modernizacji i industrializacji kraju.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Salomé, Lorde Cigano i Andorinha to członkowie Caravany Rolidei – trupy wędrownych artystów, którzy przemierzają Brazylię, wystawiając spektakle dla najbiedniejszych warstw społecznych, nieposiadających telewizora. Są negatywnie nastawieni do telewizji, nazywając anteny "rybimi ośćmi". Przyłączają się do akordeonisty Ciço i jego żony Dasdô, po czym wędrują od Amazonii aż do stolicy kraju, Brasílii[2].
Punktem wyjścia jest odległe miasto położone na północy kraju. Bohaterowie wyobrażają sobie Amazonię jako egzotyczne miejsce, pełne bogactw naturalnych i zamieszkane tylko przez Indian. Ale po drodze Lorde Cigano widzi sceny wylesiania, okupacji i eksploatacji ziemi przez obcokrajowców, a także ubóstwo materialne i intelektualne mieszkańców tego regionu.
Wędrując przez północno-wschodnią część kraju, karawana obserwuje skutki spowolnionego rozwoju gospodarczego, skrajne ubóstwo i żarliwą religijność – symbol nadziei narodu brazylijskiego. W miastach na północnym wschodzie, otoczonych pięknymi plażami, trupa jest świadkiem pierwszych konsekwencji wzrostu liczby ludności – dużego natężenia ruchu, zanieczyszczenia i spadku jakości życia, a także degradacji środowiska.
Film ukazuje Brazylię pełną sprzeczności: z jednej strony nowo powstającą infrastrukturę, a z drugiej wylesianie i pozbawianie rdzennej ludności ich ziem. Proces modernizacji jest pożegnaniem "starej" Brazylii – wiejskiej, archaicznej[3].
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- José Wilker – Lorde Cigano
- Bety Faria – Salomé
- Fábio Júnior – Ciço
- Zaira Zambelli – Dasdô
- Jofre Soares – Zé da Luz
- José Maria Lima – asystent
- Emmanuel Cavalcante – prefekt
- Rinaldo Gines – wódz indiański
- Marieta Severo – pracownica opieki społecznej
- José Carlos Lacerda
- Marcus Vinícius
- Príncipe Nabor
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Źródło[4]
| Rok | Festiwal | Nagroda | Wynik |
|---|---|---|---|
| 1980 | 33. MFF w Cannes | Złota Palma | Nominacja |
| 1981 | SESC Film Festival | Nagroda Publiczności | Nagroda |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Abraccine organiza ranking dos 100 melhores filmes brasileiros [online], Abraccine – Associação Brasileira de Críticos de Cinema, 27 listopada 2015 [dostęp 2019-01-04] (port. braz.).
- ↑ Bye Bye Brasil [online], Papo de Cinema [dostęp 2019-01-04] (port. braz.).
- ↑ bye bye brasil ontem e hoje [online], OBVIOUS, 26 września 2017 [dostęp 2019-01-04].
- ↑ Bye Bye Brasil. [dostęp 2019-01-04].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Bye Bye Brasil w bazie IMDb (ang.)
- Bye Bye Brasil w bazie Filmweb