C/1843 D1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
C/1843 D1
(Wielka Kometa Marcowa 1843)
Ilustracja
Wielka Kometa Marcowa 1843
Data odkrycia

5 lutego 1843

Nazwy alternatywne

1843 I

Elementy orbity
Półoś wielka

64,2674 au

Mimośród

0,999914

Peryhelium

0,005527 au

Aphelium

128,5293 au

Okres orbitalny

513,0 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

144,3548°

Długość węzła wstępującego

3,5272°

Argument peryhelium

82,6390°

Moment przejścia przez peryhelium

27 lutego 1843

Charakterystyka fizyczna jądra
charakterystyka

nieznana

C/1843 D1 (Wielka Kometa Marcowa 1843) – kometa długookresowa, którą można było obserwować gołym okiem w 1843 roku. Kometa ta należy do grupy Kreutza.

Odkrycie i obserwacje komety[edytuj | edytuj kod]

Kometa została zaobserwowana po raz pierwszy 5 lutego 1843 roku. Jej jasność gwałtownie wzrastała. Można ją było widzieć nawet za dnia w niewielkiej (1°) odległości od Słońca. Miała bardzo długi warkocz kometarny, jego długość wynosiła ok. 2 j.a. 6 marca kometa osiągnęła największą jasność. Najlepsze warunki do obserwacji tego obiektu były na półkuli południowej. Po raz ostatni widziano ją 19 kwietnia 1843 roku.

Orbita komety[edytuj | edytuj kod]

C/1843 D1 porusza się po orbicie w kształcie bardzo wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,99. Jej peryhelium znalazło się w odległości zaledwie 0,005 j.a. od Słońca (830 000 km), a aphelium to wartość 128,5 j.a. Nachylenie orbity do ekliptyki wynosi 144,35˚.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]