Przejdź do zawartości

Caledanapis pilupilu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Caledanapis pilupilu
(Brignoli, 1981)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

Rodzina

Anapidae

Rodzaj

Caledanapis

Gatunek

Caledanapis pilupilu

Synonimy
  • Anapogonia pilupilu Brignoli, 1981

Caledanapis pilupilugatunek pająka z rodziny Anapidae. Zamieszkuje Nową Kaledonię. Zasiedla ściółkę.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1981 roku Paola Marcella Brignoliego[1][2] na łamach „Revue Suisse de Zoologie”[2] pod nazwą Anapogonia pilupilu[1][2]. Jako lokalizację typową wskazano Grottes d`Adio w okolicy miejscowości Poya na Nowej Kaledonii[2][3]. Epitet gatunkowy oznacza w języku autochtonicznej ludności „kanibalistyczną ucztę”[2]. Do rodzaju Caledanapis gatunek ten przeniesiony został w 1989 roku przez Normana I. Platnicka i Raymonda Roberta Forstera[3][1] na łamach „Bulletin of the American Museum of Natural History”[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Jedyny zmierzony samiec ma 1,41 mm długości ciała przy karapaksie długości 0,78 mm i szerokości 0,57 mm, a jedyna zmierzona samica 1,41 mm długości ciała przy karapaksie długości 0,75 mm i szerokości 0,55 mm[3]. Ubarwienie karapaksu jest rude[2] do ciemnopomarańczowego. Część głowowa ma cztery guzki ze szczecinkami, a część tułowiowa jedną, położoną przednio-środkowo ich parę. Sześcioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach – zanikowi uległa para przednio-środkowa. Oczy pary tylno-środkowej stykają się ze sobą, w widoku przednim leżą wyżej niż oczy pary tylno-bocznej, a w widoku grzbietowym bardziej z przodu niż one. Oczy tylno-boczne stykają się z oczami przednio-bocznymi i oddalone są od tylno-środkowych o dwukrotność średnicy. Nadustek jest u samca prawie pięciokrotnie, a u samicy dwukrotnie wyższy niż średnica oczu przednio-bocznych. Szczękoczułki są rudobrązowe, na przedniej krawędzi zaopatrzone w trzy zęby, z których dwa odsiebne zlane są w jedną strukturę na wspólnej płytce. Prawie pionowa[3], dłuższa niż szeroka warga dolna[2] ma wcięty wierzchołek i długą ostrogę. Ciemnorudobrązowe z jaśniejszymi częściami odsiebnymi szczęki zaopatrzone są w skopule i serrule[3]. Sternum jest rude, pomarszczone, prawie owalne w zarysie[2]. Odnóża są pomarańczowe, porośnięte delikatnymi szczecinkami. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to I, II, IV, III. Uda, a w przypadku pierwszej pary też golenie i nadstopia zaopatrzone są w guzki, u samca znaczniej silniej wykształcone niż u samicy[3]. Opistosoma (odwłok) samca jest szarawa z żółtą, motylkowatą plamką z tyłu i białym znakiem za nią[2], samicy zaś szara z białym pasem środkowym. Genitalia samicy mają środkową spermatekę pojedynczą, skierowaną ku tyłowi, na przedzie dwukrotnie szerszą niż w tyle. Nogogłaszczki samca mają rzepkę z wykrojoną brzusznie częścią odsiebną i apofizą dystalno-wentralną oraz goleń niemal zlaną z cymbium[3].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Pająk ten występuje endemicznie w lasach suchych oraz równikowych lasach deszczowych Nowej Kaledonii. Znajdywany jest na rzędnych od 400 do 550 m n.p.m. Zasiedla ściółkę[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Gen. Caledanapis Platnick & Forster, 1989. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-23].
  2. a b c d e f g h i Paolo Marcello Brignoli. New or interesting Anapidae (Arachnida, Araneae). „Revue Suisse de Zoologie”. 88, s. 109-134, 1981. 
  3. a b c d e f g h i Norman I. Platnick, Raymond Robert Forster. A revision of the temperate South American and Australasian spiders of the family Anapidae (Araneae, Araneoidea). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 190, s. 1-139, 1989.