Caledanapis pilupilu
| Caledanapis pilupilu | |||
| (Brignoli, 1981) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Caledanapis pilupilu | ||
| Synonimy | |||
| |||
Caledanapis pilupilu – gatunek pająka z rodziny Anapidae. Zamieszkuje Nową Kaledonię. Zasiedla ściółkę.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1981 roku Paola Marcella Brignoliego[1][2] na łamach „Revue Suisse de Zoologie”[2] pod nazwą Anapogonia pilupilu[1][2]. Jako lokalizację typową wskazano Grottes d`Adio w okolicy miejscowości Poya na Nowej Kaledonii[2][3]. Epitet gatunkowy oznacza w języku autochtonicznej ludności „kanibalistyczną ucztę”[2]. Do rodzaju Caledanapis gatunek ten przeniesiony został w 1989 roku przez Normana I. Platnicka i Raymonda Roberta Forstera[3][1] na łamach „Bulletin of the American Museum of Natural History”[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Jedyny zmierzony samiec ma 1,41 mm długości ciała przy karapaksie długości 0,78 mm i szerokości 0,57 mm, a jedyna zmierzona samica 1,41 mm długości ciała przy karapaksie długości 0,75 mm i szerokości 0,55 mm[3]. Ubarwienie karapaksu jest rude[2] do ciemnopomarańczowego. Część głowowa ma cztery guzki ze szczecinkami, a część tułowiowa jedną, położoną przednio-środkowo ich parę. Sześcioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach – zanikowi uległa para przednio-środkowa. Oczy pary tylno-środkowej stykają się ze sobą, w widoku przednim leżą wyżej niż oczy pary tylno-bocznej, a w widoku grzbietowym bardziej z przodu niż one. Oczy tylno-boczne stykają się z oczami przednio-bocznymi i oddalone są od tylno-środkowych o dwukrotność średnicy. Nadustek jest u samca prawie pięciokrotnie, a u samicy dwukrotnie wyższy niż średnica oczu przednio-bocznych. Szczękoczułki są rudobrązowe, na przedniej krawędzi zaopatrzone w trzy zęby, z których dwa odsiebne zlane są w jedną strukturę na wspólnej płytce. Prawie pionowa[3], dłuższa niż szeroka warga dolna[2] ma wcięty wierzchołek i długą ostrogę. Ciemnorudobrązowe z jaśniejszymi częściami odsiebnymi szczęki zaopatrzone są w skopule i serrule[3]. Sternum jest rude, pomarszczone, prawie owalne w zarysie[2]. Odnóża są pomarańczowe, porośnięte delikatnymi szczecinkami. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to I, II, IV, III. Uda, a w przypadku pierwszej pary też golenie i nadstopia zaopatrzone są w guzki, u samca znaczniej silniej wykształcone niż u samicy[3]. Opistosoma (odwłok) samca jest szarawa z żółtą, motylkowatą plamką z tyłu i białym znakiem za nią[2], samicy zaś szara z białym pasem środkowym. Genitalia samicy mają środkową spermatekę pojedynczą, skierowaną ku tyłowi, na przedzie dwukrotnie szerszą niż w tyle. Nogogłaszczki samca mają rzepkę z wykrojoną brzusznie częścią odsiebną i apofizą dystalno-wentralną oraz goleń niemal zlaną z cymbium[3].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pająk ten występuje endemicznie w lasach suchych oraz równikowych lasach deszczowych Nowej Kaledonii. Znajdywany jest na rzędnych od 400 do 550 m n.p.m. Zasiedla ściółkę[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Gen. Caledanapis Platnick & Forster, 1989. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-23].
- ↑ a b c d e f g h i Paolo Marcello Brignoli. New or interesting Anapidae (Arachnida, Araneae). „Revue Suisse de Zoologie”. 88, s. 109-134, 1981.
- ↑ a b c d e f g h i Norman I. Platnick, Raymond Robert Forster. A revision of the temperate South American and Australasian spiders of the family Anapidae (Araneae, Araneoidea). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 190, s. 1-139, 1989.