Carl Stenborg
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Carl Stenborg (ur. 25 września 1752 w Sztokholmie, zm. 1 sierpnia 1813 tamże[1][2][3]) – szwedzki śpiewak (tenor), impresario i kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem aktora i dyrektora teatralnego Pettera Stenborga[1][3]. Zaczął występować jako śpiewak w wieku 14 lat[2][3], kształcił się u dworskiego kapelmistrza Ferdinanda Zellbela[1][3]. W 1773 roku kreował główną rolę w Thetis och Pélée Francesco Uttiniego, pierwszej operze w języku szwedzkim, wystawionej z okazji powołania Opery Królewskiej w Sztokholmie[1][2][3]. W 1780 roku przejął po ojcu dyrekcję Eriksbergsteatern, który prowadził do 1799 roku[1][2][3]. W 1783 roku został przyjęty na członka Królewskiej Akademii Muzycznej[1]. W 1806 roku zakończył karierę sceniczną[1][3].
Swoją działalnością przyczynił się do popularyzacji w Szwecji komedii muzycznej, opracowywał w adaptacji na język szwedzki niemieckie singspiele i francuskie opery komiczne[1]. Skomponował m.in. singspiel Gustaf Ericsson i Dalarna (wyst. 1784) oraz muzykę do sztuk Caspar och Dorothea (wyst. 1775) i Konung Gustaft Adolfs jagt (wyst. 1777)[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 98. ISBN 978-83-224-0866-7.
- ↑ a b c d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 539. ISBN 978-0-8108-7183-0.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3467. ISBN 0-02-865530-3.