Carl Warnstorf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Carl Friedrich Warnstorf (ur. 2 grudnia 1837 w Lubsku, zm. 28 lutego 1921 w Berlin-Friedenau[1]) – niemiecki botanik, znany przede wszystkim z prac nad torfowcami.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem szewca. Ukończył seminarium nauczycielskie w Neuzelle[2]. W 1861 ożenił się z Emilie Hübler. Od tego samego roku pracował jako nauczyciel w Choszcznie, a od 1867 w Neuruppin. Z powodu niewielkich środków finansowych badał głównie florę swoich okolic, przede wszystkim mszaki. 1 kwietnia 1899 otrzymał Order Korony IV klasy[3]. W 1906 przeszedł na emeryturę i przeprowadził się w okolice Berlina[4]. 2 grudnia 1917 przyznano mu tytuł profesora[3].

Większa część jego zielnika, złożonego w Berlinie i w Budapeszcie, została zniszczona podczas II wojny światowej. Zachował się jedynie jego zielnik podręczny[5].

Osiągnięcia naukowe[edytuj | edytuj kod]

Zajmował się florą Pomorza i Brandenburgii. Jego największym dziełem jest światowa monografia torfowców pt. Sphagnologia universalis, obejmująca 342 gatunki[4]. Opisał nowy rodzaj błotniszek Helodium Warnst. i podniósł do obecnie przyjmowanej rangi rodzaj fałdownik Rhytidiadelphus (Limpr.) Warnst.[6] Opisane przezeń inne rodzaje są natomiast obecnie uznawane za synonimy: Mildea Warnst.[7] jest synonimem rodzaju Tortula Hedw.[8], a Hyalophyllum Warnst. – Stegonia Venturi[9]. Opisał też pewną liczbę nowych gatunków, przede wszystkim w obrębie rodzaju Sphagnum[10].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender Gebiete: Leber- und Torfmoose (1903)[11]
  • Kryptogamenflora der Mark Brandenburg und angrenzender Gebiete: Laubmoose (1906)[12]
  • Sphagnologia universalis (1911)[13]
  • Pottia-Studien als Vorarbeiten zu einer Monographie des Genus Pottia Ehrh. sens. str. (1917)[14]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Na jego cześć nazwano rodzaj mchów Warnstorfia Loeske[7] oraz gatunek torfowiec Warnstorfa Sphagnum warnstorfii[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Carl Friedrich Warnstorf (2.12.1837-28.2.1921) [online], Geschichte der Bryologie in der Schweiz [dostęp 2024-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-18].
  2. Gerhard Wagenitz, Wie wird man Feldbotaniker? Beispielhafte Lebensläufe märkischer Floristen, „Verh. Bot. Ver. Berlin Brandenburg”, 143, Berlin 2010, s. 39–51.
  3. a b R. Timm, Karl Warnstorf †, „Hedwigia”, 63, 1922, s. 1–6.
  4. a b Magdalena Ziarnek, Badacze szaty roślinnej Pomorza sprzed roku 1945, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny & Lonicera, 2012, s. 176.
  5. Wolfram Schultze-Motel, Das Moosherbar von Carl Warnstorf, „Willdenowia”, 3 (2), 1962, s. 289–313, ISSN 0511-9618, JSTOR3995372.
  6. The Bryophyte Nomenclator — Bryophyta [online], www.bryonames.org [dostęp 2024-01-30].
  7. a b Lotte Burkhardt, Eine Enzyklopädie zu eponymischen Pflanzennamen | Botanischer Garten Berlin [online], www.bgbm.org, 2022 [dostęp 2024-01-30] (niem.).
  8. Mildea Warnst. [online], The World Flora Online [dostęp 2024-01-30].
  9. The Bryophyte Nomenclator — Bryophyta [online], www.bryonames.org [dostęp 2024-01-30].
  10. Carl Friedrich Eduard Warnstorf, Neue Sphagna aus Brasilien, „Botanisches Centralblatt”, BH 20 (2), 1906, s. 128–139.
  11. Carl Warnstorf, Carl Warnstorf, Leber- und Torfmoose, Leipzig: Borntraeger, 1903 [dostęp 2024-01-30].
  12. Carl Warnstorf, Laubmoose, Leipzig, Gebrüder Borntraeger, 1906 [dostęp 2024-01-30].
  13. Carl Warnstorf, Das Pflanzenreich: Regni vegetablilis conspectus. Heft 51: Sphagnales – Sphagnaceae (Sphagnologia universalis), Adolf Engler (red.), Leipzig, 19 grudnia 1911, iv+546.
  14. Carl Friedrich Eduard Warnstorf, Pottia-Studien als Vorarbeiten zu einer Monographie des Genus „Pottia Ehrh." sens. str., „Hedwigia”, 58, 1917, s. 35–152.
  15. [Edmund] Russow, Über die gegenwärtiger Stand seiner seit dem Frühling 1886 wieder aufgenommen Studien and der anheimischen Torfmoosen, „Sitzungsberichte der Naturforscher-Gesellschaft bei der Universität Dorpat”, 8, 1889, s. 305–325.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]