Centrum nadzoru aparatów samoinkasujących

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Centrum nadzoru w układzie sieci telekomunikacyjnej

Centrum nadzoru aparatów samoinkasujących – zespół urządzeń elektronicznych umożliwiających zdalne zarządzanie, diagnozowanie i programowanie publicznych aparatów samoinkasujących.

Dzięki centrum nadzoru szybciej lokalizowane są awarie aparatów, przestępstwa kradzieży „impulsów telefonicznych”, analizowany jest także ruch w sieci (np. opłacalność lokalizacji aparatu).

Publiczne aparaty samoinkasujące komunikują się z centrum nadzoru:

  • w przypadkach alarmowych (wykrycie awarii aparatu, przekroczenie określonych parametrów),
  • w odpowiedzi na wywołanie z centrum,
  • automatycznie (o zaprogramowanej godzinie).

Komunikacja aparatu z centrum odbywa się za pomocą kodu (DTMF, modem, ISDN), aparat wysyła zakodowany raport.

Modele publicznych aparatów samoinkasujących posiadające funkcję komunikacji z centrum nadzoru: TSP-91, TPE-97, TCP-I, Ascom eXANTO.

Stosowane systemy[edytuj | edytuj kod]

C90[edytuj | edytuj kod]

Lokalne centrum nadzoru do obsługi ok. 100 aparatów[1] (m.in. typu TSP-91). Urządzenie komunikujące się z aparatami (jednostka C90) przyłączane jest z jednej strony do sieci telefonicznej, a z drugiej - do komputera (złącze RS-232, RS-485).

Rodzaje komunikatów wysyłane do jednostki C90 przez aparat:

  • awaria całkowita
  • awaria częściowa (podawany jest kod błędu)
  • stan przedalarmowy
  • utrata danych pamięci RAM
  • otwarcie obudowy aparatu

Odebrany komunikat jest drukowany lub przesyłany bezpośrednio do komputera.

STG97[edytuj | edytuj kod]

Centrum nadzoru dla aparatów m.in. typu TPE-97.

PMS150[edytuj | edytuj kod]

Lokalne centrum nadzoru dla aparatów typu Ascom eXANTO.

PMS300[edytuj | edytuj kod]

Centralne centrum nadzoru dla aparatów typu Ascom eXANTO.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ograniczenie wynika z generowanego ruchu telefonicznego, a nie z technicznych możliwości sprzętu

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]