Cerkiew św. Eliasza w Jarosławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Eliasza
Церковь Ильи Пророка
7610065000[1] z dnia 30.08.1960
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny świątyni
Państwo

 Rosja

Obwód

 jarosławski

Miejscowość

Jarosław

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

jarosławska

Wezwanie

św. Proroka Eliasza

Wspomnienie liturgiczne

20 lipca/2 sierpnia

Położenie na mapie Jarosławia
Mapa konturowa Jarosławia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jarosław, cerkiew św. Eliasza”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Jarosław, cerkiew św. Eliasza”
Położenie na mapie obwodu jarosławskiego
Mapa konturowa obwodu jarosławskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Jarosław, cerkiew św. Eliasza”
Ziemia57°37′36,6″N 39°53′39,9″E/57,626833 39,894417
Strona internetowa

Cerkiew św. Eliaszaprawosławna cerkiew w Jarosławiu, od 1920 pełniąca funkcje muzealne, po 1991 również użytkowana liturgicznie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ikonostas

Świątynia jest prywatną fundacją dwóch jarosławskich kupców, braci Wonifatija i Joannikija Skripinów, wzniesioną na miejscu dwóch starszych drewnianych budynków sakralnych[2]. Została wzniesiona w latach 1647–1650 w stylu typowym dla siedemnastowiecznej architektury sakralnej Jarosławia, stanowiąc zarazem jedno z najwybitniejszych osiągnięć tego okresu w architekturze i sztuce regionu[2].

Cerkiew była remontowana w latach 1898–1904. Po rewolucji październikowej, w 1920, przestała pełnić funkcje sakralne i została zmieniona w muzeum[2]. Do dnia dzisiejszego stanowi jeden z obiektów udostępnianych do zwiedzania w ramach Muzeum-Rezerwatu w Jarosławiu, podobnie jak cerkwie św. Mikołaja Nadieina, Narodzenia Pańskiego, Objawienia Pańskiego i św. Jana Chrzciciela[3].

Po upadku ZSRR świątynia została ponownie otwarta. Nadal należy do muzeum, jednak odbywają się w niej nabożeństwa[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strona rejestru. [dostęp 2014-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-26)].
  2. a b c Церковь Ильи Пророка [online], yarmp.yar.ru [dostęp 2016-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02].
  3. Памятники архитектуры [online], yarmp.yar.ru [dostęp 2016-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02].
  4. Феодор, епископ Переславский и Угличский (Казанов Николай Львович) [online], Патриархия.ru [dostęp 2015-12-27].