Cerkiew św. Eliasza w Moskwie (Prieobrażenskoje)
 nr rej. 7710963000[1]
| |||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miasto wydzielone | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Eparchia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
20 lipca/2 sierpnia | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||
Położenie na mapie Moskwy  | |||||||||||
 55°48′01,0″N 37°44′03,5″E/55,800278 37,734306
| |||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||
Cerkiew św. Eliasza – prawosławna cerkiew w Moskwie, na terenie dawnej wsi Czerkizowo.
Cerkiew została wzniesiona na miejscu starszego prawosławnego obiektu sakralnego z 1370, który uległ zniszczeniu wskutek pożaru. Została oddana do użytku w 1690. Obydwie świątynie funkcjonowały przy letniej rezydencji metropolitów, następnie patriarchów i ponownie metropolitów moskiewskich – jako miejsce na jej budowę wybrał Czerkizowo jeszcze metropolita kijowski Aleksy.
Cerkiew od momentu budowy była stale czynna – nie została zamknięta nawet w ZSRR. Trafiały do niej ikony z burzonych cerkwi w sąsiednich kwartałach Moskwy. W czasie II wojny światowej ludność parafii św. Eliasza zebrała milion rubli na wsparcie radzieckiego lotnictwa, przekazała je Stalinowi i otrzymała w odpowiedzi telegram z podziękowaniem.
Współcześnie (XXI w.) cerkiew ponownie stanowi część jednej z letnich rezydencji patriarchów moskiewskich i całej Rusi. Proboszczem funkcjonującej przy niej parafii mianowano w 2011 zastępcę kanclerza Patriarchatu Moskiewskiego, archimandrytę Sawę (Tutunowa), od 2019 biskupa zielenogradzkiego[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Opis cerkwi na oficjalnej stronie. hramilii.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-13)].