Cerkiew św. Mikołaja w Yiningu
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||||
.jpg)
| |||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
9/22 maja; 6/19 grudnia | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Chin  | |||||||||||||||||||||||
| 43°55′47,7624″N 81°18′23,3244″E/43,929934 81,306479 | |||||||||||||||||||||||
Cerkiew św. Mikołaja – prawosławna cerkiew w Yiningu, wzniesiona w latach 30. XX wieku, zniszczona w czasie rewolucji kulturalnej i odbudowana w 2000.
Cerkiew została wzniesiona ze składek prawosławnych mieszkańców miasta Kuldża (ówczesna nazwa Yiningu) w latach 30. XX wieku[1]. Jej budowa miała najprawdopodobniej miejsce w latach 1937–1938. Świątynia miała służyć istniejącej od lat 70. XIX wieku parafii, która do tej pory korzystała z pomieszczenia w konsulacie rosyjskim, a po 1925 z wynajętego obiektu[2]. Kuldża należała do ważniejszych ośrodków diaspory rosyjskiej w regionie Sinciang, zaś po wzniesieniu cerkwi stała się centrum jej życia religijnego[2]. Szczególnym kultem otaczana była znajdująca się w świątyni Tabińska Ikona Matki Bożej, pochodząca z XVI w. i przewieziona do Chin w 1919 przez Białych Kozaków. Wizerunek ten był otaczany czcią nie tylko przez Rosjan, ale i nieprawosławnych Chińczyków[3].
W latach 1946–1952 został przeprowadzony remont świątyni, połączony z dobudową do niej dzwonnicy[1]. Obiekt został całkowicie zniszczony w latach 60. XX wieku, w czasie rewolucji kulturalnej[1].
W 2000 lokalne władze wzniosły w Yiningu nową cerkiew św. Mikołaja, położoną w innym miejscu niż poprzednia świątynia prawosławna. Miejscowa społeczność prawosławna nie posiada jednak stałego duchownego, co uniemożliwia odprawianie w obiekcie regularnych nabożeństw. Poświęcenie cerkwi miało miejsce w 2003, w czasie wizyty ihumena Wianora (Iwanowa) z Kazachstanu[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c St Nicholas Church of Ghulja. orthodox.cn. [dostęp 2010-12-03]. (ang.).
- ↑ a b History of the Orthodox Church in Xinjiang. orthodox.cn. [dostęp 2010-12-03]. (ang.).
- ↑ Traces Obscured (The Tabynsk icon in China). orthodox.cn. [dostęp 2010-12-03]. (ang.).
- ↑ The light of Orthodoxy in China. orthodox.cn. [dostęp 2010-12-03]. (ang.).
