Cerkiew św. Włodzimierza w Opocznie
| cerkiew filialna | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Cerkiew św. Włodzimierza – nieistniejąca cerkiew prawosławna w Opocznie, rozebrana w latach 30. XX wieku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew w Opocznie została wybudowana na Placu Zamkowym za pieniądze pozyskane od wiernych oraz dzięki metropolicie Włodzimierzowi, który przekazał na ten cel 10 tys. rubli. Świątynia została oddana do użytku ok. 150-osobowej grupy wiernych w 1911, nie była jednak nigdy parafialną – na nabożeństwa przyjeżdżał kapłan z cerkwi w Końskich. 15 maja 1915, po wkroczeniu do Opoczna żołnierzy austro-węgierskich, cerkiew została zamknięta. Żołnierze zarekwirowali z niej dzwony na cele wojenne[1]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę prawosławni w większości opuścili Opoczno, a cerkiew pozostawała zamknięta. W 1924 podjęto decyzję o jej rozbiórce, jednak prace dekonstrukcyjne podjęto dopiero w 1930. Większość wyposażenia cerkwi, w tym ikony ze zdemontowanego ikonostasu, trafiła do kościoła św. Bartłomieja. Już w latach 90. XX wieku dwie ikony z wizerunkami archaniołów Gabriela i Michała znalazły się w cerkwi w Sokołowsku, w kościele pozostawiono kopie.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew, wzniesiona w stylu staroruskim na planie krzyża greckiego, wieńczyła pojedyncza kopuła. Wejście do jednonawowej świątyni prowadziło przez przedsionek i portal z białego piaskowca. Ikony znajdujące się w cerkwi napisał malarz Wasiliew, natomiast ikonostas został zakupiony w ławrze Kijowsko-Pieczerskiej. Z zewnątrz obiekt był skromnie dekorowany płaskorzeźbami. Cerkiew otaczało ażurowe ogrodzenie, wykorzystane po 1930 do ogrodzenia pomnika Tadeusza Kościuszki (wykonanego poprzez przeróbkę obelisku ku czci Aleksandra II[2], a w latach 60. do ogrodzenia boiska opoczyńskiej Szkoły Podstawowej nr 2.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ P. Budziński: Głos w dyskusji nad odsłonięciem w Opocznie tablicy ku pamięci żołnierzy węgierskich. [dostęp 2009-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 marca 2016)].
- ↑ K. Sokoł, A. Sosna, Stulecie w kamieniu i metalu. Rosyjskie pomniki w Polsce w latach 1815–1915, MID „Synergia”, Moskwa 2005, ISBN 5-94238-010-4, ss.42–43
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Prawosławne cerkwie na starych pocztówkach: Opis i zdjęcie cerkwi. [dostęp 2009-02-13].