Cerkiew Ikony Matki Bożej „Znak” w Dubrowicach
![]() | |||||||||||||||||||||||
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||||
![]() Widok ogólny | |||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
27 listopada/10 grudnia | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu moskiewskiego ![]() | |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji ![]() | |||||||||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Cerkiew Ikony Matki Bożej „Znak” – prawosławna cerkiew w Dubrowicach, 4 km od Podolska.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew została wzniesiona w majątku Golicynów, z inicjatywy Borisa Aleksiejewicza Golicyna, głównego inicjatora rozbudowy rodzinnej posiadłości, urządzenia w niej parku, wzniesienia budynków gospodarczych i głównego obiektu mieszkalnego, oraz cara Piotra I[2]. Budowa obiektu trwała od 1690 do 1697. Gotowa świątynia nie mogła jednak zostać poświęcona, gdyż patriarcha moskiewski i całej Rusi Adrian odmówił zezwolenia na konsekrację cerkwi wzniesionej w stylu przypominającym katolickie kościoły Europy Zachodniej[3]. Świątynia mogła zostać poświęcona dopiero po śmierci patriarchy. Ceremonię przeprowadził 11 lutego 1704 metropolita riazański Stefan, locum tenens Patriarchatu, w obecności cara Piotra I[3].
Obiekt został wyremontowany w latach 1848–1850 i ponownie poświęcony przez metropolitę moskiewskiego Filareta. Renowacja była finansowana z kasy państwowej i według pierwotnych planów miała doprowadzić do nadania cerkwi stylu typowo ruskiego. Sprzeciwił się jednak temu służący w cerkwi duchowny[3].
Świątynia była czynna do lat 30. XX wieku. Została wówczas zamknięta dla kultu i porzucona, a jej stan techniczny ulegał stopniowemu pogorszeniu. Mimo prac remontowych przeprowadzonych w latach 60. XX wieku cerkiew była już niemal całkowicie zrujnowana[3]. Prawosławna parafia w Dubrowicach została ponownie zarejestrowana w 1989, zaś w 1990 biskup możajski Grzegorz odprawił pierwszą po latach Świętą Liturgię w opuszczonej świątyni[3]. W cerkwi trwają prace remontowe[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/%D0%97%D0%BD%D0%B0%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D1%86%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%8C_%28%D0%94%D1%83%D0%B1%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%86%D1%8B%29_%D0%B8%D0%BD%D1%82%D0%B5%D1%80%D1%8C%D0%B5%D1%80_2.jpg/165px-%D0%97%D0%BD%D0%B0%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D1%86%D0%B5%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%8C_%28%D0%94%D1%83%D0%B1%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%86%D1%8B%29_%D0%B8%D0%BD%D1%82%D0%B5%D1%80%D1%8C%D0%B5%D1%80_2.jpg)
Cerkiew wzniesiono w stylu barokowym, z białej cegły[4] na miejscu starszej, drewnianej świątyni[3].
Budynek został wzniesiony na planie przypominającym kształt czterolistnej koniczyny, w której centralnej części znajduje się trójkondygnacyjna wieża zwieńczona żelazną, pozłacaną koroną w miejsce tradycyjnej cebulastej kopuły[2]. Jest to jedyna cerkiew w Rosji o podobnej konstrukcji[2]. Całość jest bogato zdobiona płaskorzeźbami i rzeźbami wykonanymi przez zatrudnionych przez Golicynów artystów ze Szwajcarii[4]. W barokowej ornamentyce widoczne są akcenty nawiązujące do sztuki staroruskiej Suzdala i Włodzimierza[3]. Przy wejściu do cerkwi usytuowane są figury świętych Jana Chryzostoma i Grzegorza z Nazjanzu. Wyżej umieszczono postacie czterech ewangelistów[3].
We wnętrzu cerkwi wszystkie inskrypcje na ścianach były pierwotnie zapisane w języku łacińskim, następnie zamalowano je i wykonano ponownie cyrylicą[4]. Wnętrze obiektu zdobią cykle płaskorzeźb przedstawiające Mękę Pańską, postacie proroków starotestamentowych oraz wyobrażenia Zmartwychwstania Pańskiego i Koronacji Matki Bożej. Dwie ostatnie kompozycje stanowią powtórzenie motywów znanych ze sztuki zachodniej, nie przypominają wyobrażeń typowych dla prawosławia[3].
Ikonostas w świątyni wykonano w tym samym okresie, gdy trwała budowa. Przetrwał on do naszych czasów[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Strona rejestru.
- ↑ a b c Дубровицы. Знаменская церковь. Усадьба Голицыных.. [dostęp 2011-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-07)].
- ↑ a b c d e f g h i j храм поселка Дубровицы.
- ↑ a b c d Храмы России.