Cerkiew Opieki Matki Bożej w Moskwie (ul. Niżniaja Krasnosielskaja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Opieki Matki Bożej
Храм Покрова Пресвятой Богородицы
7710349000
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

Opieki Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

1/14 października

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Opieki Matki Bożej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Opieki Matki Bożej”
Ziemia55°46′38,2″N 37°40′08,3″E/55,777278 37,668972
Strona internetowa

Cerkiew Opieki Matki Bożejprawosławna cerkiew w Moskwie, na terenie dawnej wsi Krasnoje Sioło, obecnie w rejonie Basmannym. Należy do dekanatu Objawienia Pańskiego eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Drewniana cerkiew Opieki Matki Bożej istniała w Krasnym Siole w I połowie XVII w., pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1628. Budowa na tym miejscu świątyni murowanej miała miejsce w okresie sprawowania urzędu patriarchy moskiewskiego i całej Rusi przez Adriana, który w końcu XVII stulecia wydał gramotę polecającą wzniesienie kamiennej cerkwi z dwoma ołtarzami: głównym Opieki Matki Bożej i bocznym św. Mikołaja oraz z dzwonnicą. Budowa świątyni zakończyła się już po śmierci Adriana, w 1701[1].

W 1734, w związku ze złym stanem technicznym cerkwi i po licznych staraniach proboszcza miejscowej parafii Andrieja Krasnosielskiego, postanowiono ją rozebrać i wznieść na jej miejscu nową. Zdecydowano również, że świątynia ta zachowa wezwanie poprzedniczki, lecz boczny ołtarz zostanie wyświęcony ku czci Ścięcia Głowy św. Jana Chrzciciela. Rozpoczęcie budowy pobłogosławił w 1745 arcybiskup moskiewski Józef. Inwestycję wsparło finansowo wiele znaczących moskiewskich rodzin kupieckich, m.in. Pierfiłowowie, Ikonnikowowie i Chrienowie. Boczny ołtarz cerkwi był gotowy już w roku budowy. W 1748 oddano do użytku drugi, pierwotnie nieplanowany ołtarz boczny św. Mikołaja. Gotową cerkiew poświęcił w 1751 biskup woroneski Lew[1].

Cerkiew nie poniosła większych strat podczas pożaru Moskwy w 1812, wymagała jedynie mniejszego remontu, zakończonego do 1815. W tym też roku została ponownie poświęcona. W 1838 została całkowicie przebudowana z funduszy ofiarowanych przez honorowych obywateli Jewdokię Malutinę i Gawriłę Urusowa. Podczas prac zmieniono konstrukcję kopuły i wygląd elewacji, wstawiono również do wnętrza nowy ikonostas w stylu empire. Kolejny gruntowny remont budynku miał miejsce w latach 1890-1904 i ponownie wiązał się z gruntowną przebudową obiektu według projektu A. Łatkowa, architekta ławry Troicko-Siergijewskiej. Od 1864 przy cerkwi funkcjonował dom opieki dla kobiet w podeszłym wieku, a od początku XX wieku szkoła parafialna[1]. Po remoncie obiekt ponownie wyświęcił metropolita moskiewski Włodzimierz, wielokrotnie świątynię odwiedzał także jego następca Makary[1].

Po rewolucji październikowej zamknięto istniejące przy świątyni instytucje oświatowe i dobroczynne. Cerkiew pozostała czynna do lat 30. XX wieku, następnie zaadaptowano ją na cele świeckie (biura), częściowo zaś rozebrano (zniszczone zostało pomieszczenie ołtarzowe, górne partie dzwonnicy i kopuły)[1]. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał obiekt w 1996, wtedy też przystąpiono do jego renowacji i odbudowy w dawnej postaci[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]