Certyfikat przewoźnika lotniczego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Certyfikat Aerofłotu

Certyfikat przewoźnika lotniczego, koncesja na wykonywanie przewozu lotniczego, (ang. Air Operator's Certificate (AOC)) – pozwolenie wydawane przez krajową organizację lotniczą przewoźnikowi lotniczemu w celu umożliwienia używania statku powietrznego w celach komercyjnych. Nakłada na przewoźnika obowiązek posiadania personelu, środków i systemu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników i osób. Certyfikat zawiera listę typów statków powietrznych wraz z ich numerami rejestracyjnymi, celem i rejonem używania ograniczonym do określonych portów lotniczych lub rejonu geograficznego.

Kategorie[edytuj | edytuj kod]

Certyfikaty są wydawane na jedną lub więcej następujących działalności:[1]

Wymagania[edytuj | edytuj kod]

Warunki wymagane do uzyskania koncesji są różne w zależności od kraju, ale przeważnie obejmują:[2][3]

  • Odpowiednią ilość personelu z odpowiednim doświadczeniem dla przeprowadzanych operacji,
  • Zdolny do lotu statek powietrzny, odpowiedni dla przeprowadzanych działań,
  • Akceptowalne systemy szkolenia personelu i użytkowania statku powietrznego (Podręcznik użytkowania)
  • System zapewnienia jakości sprawdzający przestrzeganie przepisów,
  • Zatrudnienie osób odpowiedzialnych za szkolenia oraz utrzymanie sprzętu,
  • Ubezpieczenie od odpowiedzialności (właściwe dla linii lotniczych) wystarczające na pokrycie kosztów wypadku lub śmierci wszystkich przewożonych pasażerów[4]
  • Dowody, że przewoźnik ma wystarczające fundusze na prowadzenie działań,
  • Posiadanie wystarczającej infrastruktury na lotnisku, lub stosowne umowy ją zapewniające, w celu obsługi naziemnej lotów,
  • Koncesja wydawana jest osóbie fizycznej zamieszkałej na terenie Europy (dla aplikacji na terenie podległym EASA)

W Stanach Zjednoczonych certyfikat AOC znany jest pod nazwą Air Carrier Operating Certificate. W Polsce jest to koncesja na wykonywanie przewozu lotniczego wydawana przez Urząd Lotnictwa Cywilnego[5].

Transfer[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ AOC poświadcza uznanie przez odpowiednią organizację krajową personelu operatora, infrastruktury i procedur, ma własną wartość. W wielu krajach AOC może zostać sprzedany lub być przedmiotem przejęcia, celem uniknięcia skomplikowanego procesu uzyskania akceptacji dla nowego certyfikatu. Umożliwia to sprzedaż upadłych linii lotniczych na zasadach kontynuacji działania, a następnie zmiany w inną firmę. Tak został kupiony np. z certyfikat linii FLYi przez Northwest Airlines, aby utworzyć Compass Airlines, obecnie linię regionalną dla Delta Air Lines pod nazwą Delta Connection. Podobnie Strategic Airlines (Air Australia) kupiły certyfikat, personel i trasy od upadłych linii OzJet[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Civil Aviation Safety Authority of Australia - What is an Air Operator’s Certificate and do you need one?. Casa.gov.au. [dostęp 2013-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-06)]. (ang.).
  2. CFR PART 119—CERTIFICATION: AIR CARRIERS AND COMMERCIAL OPERATORS - US Code of Federal Regulations
  3. EU-OPS1 (COMMISSION REGULATION (EC) No 859/2008 of 20 August 2008 amending Council Regulation (EEC) No 3922/91 as regards common technical requirements and administrative procedures applicable to commercial transportation by aeroplane
  4. Civil Aviation (Carriers’ Liability) Act 1959 s.41C (Commonwealth of Australia)
  5. Koncesja na wykonywania przewozu lotniczego. Urząd Lotnictwa Cywilnego, 12 marca 2015. [dostęp 2015-04-30]. (pol.).
  6. Strategic steps in to buy OzJet. Travel Weekly, 29 czerwca 2009. [dostęp 2015-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 lipca 2011)]. (ang.).