Château de Keriolet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Château de Keriolet
Ilustracja
Widok ze strony ogrodu
Państwo

 Francja

Region

 Bretania

Miejscowość

Concarneau

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

neogotyk

Architekt

Joseph Bigot

Inwestor

Zenaida Naryszkina Jusupowa

Ukończenie budowy

XIII wiek

Ważniejsze przebudowy

1863-1883

Kolejni właściciele

Zenaida Naryszkina Jusupowa, Feliks Jusupow

Położenie na mapie Finistère
Mapa konturowa Finistère, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Château de Keriolet”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Château de Keriolet”
Położenie na mapie Bretanii
Mapa konturowa Bretanii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Château de Keriolet”
Ziemia47°53′11″N 3°54′29″W/47,886389 -3,908056
Strona internetowa

Château de Keriolet – zabytkowa rezydencja wiejska znajdująca się we francuskim mieście Concarneau, w dzielnicy Beuzec-Conq.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rezydencja powstała w XIII wieku[1], jej obecny wygląd jest efektem przebudowy z lat 1863-1883[2], na podstawie projektu Josepha Bigota, dla księżniczki Zenaidy Naryszkiny Jusupowej i jej męża Charles’a de Chauveau. Po śmierci Charles’a w 1889 Jusupowa wyprowadziła się z Keriolet i zamieszkała w Paryżu, gdzie zmarła cztery lata później. W XX wieku pałac kilkukrotnie zmieniał właścicieli, jednym z nich był rosyjski arystokrata Feliks Jusupow, który brał udział w zabójstwie Grigorija Rasputina[1]. 21 grudnia 1984 budynek wpisano do rejestru zabytków[3]. W 1988 gmach poddano gruntownej renowacji[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek jest wzniesiony na planie litery L, w stylu neogotyckim. Salę balową, zwana la salle des Gardes, zdobi kominek wykonany z kersantytu. Nad kominkiem znajduje się rzeźba hrabiego de Chauveau, a wokół niej jego drzewo genealogiczne, wyrzeźbione na kominie. Innym pokojem jest La salle d’armes (pl. pokój broni). Wyposażenie tej sali nawiązuje wyglądem do średniowiecza. Prócz tego znajduje się tam szesnastowieczna ławka kościelna. Głównym pokojem dziennym był salon, z oknami wychodzącymi na południe, co pomagało w jego ogrzaniu w chłodniejsze dni. W salonie księżniczka przechowywała kolekcję gobelinów i chińskiej porcelany. Ściany kuchni wyłożone są ręcznie malowanymi płytkami ceramicznymi, wykonanymi w Desvres, w północnej Francji[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d HISTORIQUE [online], Le château de Keriolet, 15 lipca 2009 [dostęp 2022-10-23] (fr.).
  2. Concarneau. Le château de Keriolet ouvre ses portes, [w:] www.ouest-france.fr [online] [dostęp 2022-10-23] (fr.).
  3. Château de Kériolet [online], www.pop.culture.gouv.fr [dostęp 2022-10-23].