Awtodrom Czajka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Chaika Circuit)
Awtodrom Czajka
Szkic toru
Państwo

 Ukraina

Miasto wydzielone

 Kijów

Lokalizacja

Kijów

Otwarcie

1975

Używany

od 1975

Długość

2,5 km

Ostatnie modyfikacje

1998

Główne imprezy

UTCC

Położenie na mapie Kijowa
Mapa konturowa Kijowa, po lewej znajduje się punkt z opisem „Awtodrom Czajka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry znajduje się punkt z opisem „Awtodrom Czajka”
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego
Mapa konturowa Kijowa i obwodu kijowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Awtodrom Czajka”
Ziemia50°26′20″N 30°18′15″E/50,438889 30,304167

Awtodrom Czajka, ukr. Автодром Чайка – tor wyścigowy znajdujący się w Kijowie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Fragment toru Czajka w 2009

Z uwagi na brak torów wyścigowych w Ukraińskiej SRR, pod koniec lat 60. DOSAAF wystąpił z inicjatywą budowy takiego obiektu. Ostateczny projekt kompleksu został zatwierdzony w 1971 roku, zaś dwa lata później rozpoczęto budowę. W połowie 1975 roku ukończono pierwszy etap budowy, obejmujący tor i niezbędną infrastrukturę. 27 czerwca tegoż roku rozegrano na kijowskim torze pierwsze zawody, obejmujące mistrzostwa Ukraińskiej SRR. 12 lipca po raz pierwszy na ukraińskim torze odbyły się mistrzostwa ZSRR. W następnych latach do obiektu dobudowano tory: żużlowy i kartingowy, a także nadano obiektowi nazwę „Czajka”, pochodzącą od pobliskiej wsi Czajky. Tor mógł mieć kilka konfiguracji, jednakże wyścigi odbywały się tylko na dużej pętli; mała pętla służyła tylko do testów. Trasa liczyła 4460 m długości i 12 m szerokości, a różnica wysokości wynosiła 10 m. Każdy zakręt o promieniu od 50 do 100 m był profilowany. Na całej długości tor był ogrodzony metalowymi barierami umieszczonymi wzdłuż krawędzi trasy, co wykluczało użycie Czajki w wyścigach motocykli. Do głównych wad kompleksu należały: nierówna nawierzchnia, osadzający się pył, brak trybun oraz odległe od prostej startowej miejsce do przygotowania sprzętu. W latach 1976 i 1978–1983 na torze rozgrywano wyścigi w ramach Pucharu Pokoju i Przyjaźni. Jednakże po śmierci Polaka Christiana Grochowskiego podczas zawodów w 1983 roku, organizację Pucharu w ZSRR przeniesiono na tor Biķernieki. Następnie stan toru zaczął się gwałtownie pogarszać. Niska jakość nawierzchni, a także słaba organizacja, zła jakość sędziowania i brak reklamy powodowały absencję widzów. W 1989 roku radziecka prasa poinformowała o planach przebudowy kompleksu, wliczając w to budowę toru klasy międzynarodowej, basenów i kortów tenisowych. Plany te nie wyszły poza fazę projektu. Mistrzostwa ZSRR rozgrywano na Czajce do 1991 roku[1].

Po rozpadzie ZSRR stan toru nadal się pogarszał. W 1998 roku stan dużej pętli był na tyle zły, że została ona zamknięta, a od tamtego czasu ścigano się wyłącznie na małej pętli. W tym samym roku dyrektorem kompleksu został kierowca wyścigowy Łeonid Protasow i od tamtego czasu sytuacja toru zaczęła się poprawiać. Pod koniec pierwszej dekady XXI wieku do małej pętli dobudowano nowy układ alei serwisowej i nowy zakręt, a dla widzów w ramach udogodnień otwarto nowe trybuny, kawiarnię i hotel[2].

Zwycięzcy w Pucharze Pokoju i Przyjaźni[edytuj | edytuj kod]

Sezon Kierowca Samochód
1976 Madis Laiv Estonia 18M-Łada
1978 Wolfgang Günther SEG III-Łada
1979 Czechosłowacja Václav Lim Avia AE2-Łada
1980 Czechosłowacja Václav Lim Avia AE2-Łada
1981 Czechosłowacja Jiří Moskal MTX 1-03-Łada
1982 Ulli Melkus MT 77-Łada
1983 Czechosłowacja Václav Lim Avia AE3-Łada

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Чайка. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-31]. (ros.).
  2. Chayka. racingcircuits.info. [dostęp 2020-03-31]. (ang.).