Chaos (film 1984)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chaos
Kaos
Gatunek

dramat komedia

Rok produkcji

1984

Data premiery

23 listopada 1984

Kraj produkcji

Francja
Włochy

Język

włoski

Czas trwania

188 min

Reżyseria

Paolo i Vittorio Taviani

Scenariusz

Paolo i Vittorio Taviani
Tonino Guerra

Muzyka

Nicola Piovani

Zdjęcia

Giuseppe Lanci

Scenografia

Francesco Bronzi

Kostiumy

Lina Nerli Taviani

Montaż

Roberto Perpignani

Produkcja

Giuliani G. De Negri

Chaos (wł. Kaos) – włosko-francuski film z 1984 roku w reżyserii Paola i Vittoria Tavianich. Scenariusz powstał na podstawie opowiadań Luigiego Pirandella. Zdjęcia kręcono na Sycylii (m.in. Ragusa, Donnafugata).

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Film składa się z czterech nowel, zakończonych epilogiem. W pierwszej, Inny syn, przywołane zostają krwawe wydarzenia z czasów powstania Garibaldiego, które sprawiły, że matka wyrzekła się jedynego syna, który z nią pozostał, podczas gdy dwaj pozostali wyemigrowali do Ameryki. W drugiej, Wpływ księżyca, młoda żona odkrywa skrywaną przez męża tajemnicę budzenia w nim przez księżyc niebezpiecznych skłonności. W trzeciej, Dzban, przedstawiona zostaje historia garncarza, który posiada cudowny klej na spojenie rozbitych naczyń. Zostaje wezwany do naprawienia zniszczonego dzbana na oliwę, ale nieopatrznie zostaje uwięziony w jego środku, nie mogąc się po sklejeniu wydostać przez zbyt wąską szyjkę. Czwarta, Requiem, przywołuje zatarg wieśniaków z miejscowym posiadaczem ziemskim o prawo do założenia cmentarza w ich osadzie. W epilogu, Rozmowa z matką, w zwanej „Kaos” posiadłości Pirandella w Agrigento pisarz przywołuje wspomnienie nieżyjącej matki i odbytej w dzieciństwie podróży, która stała się wyobrażeniem nieosiągalnego szczęścia, czemu towarzyszy nastrojowa canzonetta Barbariny z Mozartowskiego Wesela Figara. Wszystkie epizody spaja muzyka Nicola Piovaniego.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

  • Margarita Lozano (Mariagrazia)
  • Claudio Bigagli (Bata)
  • Enrica Maria Modugno (Sidora)
  • Franco Franchi (Zi’ Dima)
  • Ciccio Ingrassia (Don Lollò)
  • Biagio Barone (Salvatore)
  • Omero Antonutti (Luigi Pirandello)
  • Regina Bianchi (Matka Pirandella)
  • Massimo Bonetti (Saro)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]