Charles Strachey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Charles Strachey
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 września 1945
Londyn

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

New College

Stanowisko

członek Izby Lordów (1961–1999), poseł do Parlamentu Europejskiego (1973–1975, 1979–1994)

Partia

Partia Konserwatywna (od 1975)

Herb Charlesa Strachey

Charles Towneley Strachey, 3. baron O’Hagan (ur. 6 września 1945 w Londynie) – brytyjski polityk i arystokrata, członek Izby Lordów, poseł do Parlamentu Europejskiego I, II i III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Thomasa Strachey, który w 1955 zginął śmiercią samobójczą. Wywodził się z rodu baronów Strachey, jego pradziadek Edward Strachey był członkiem parlamentu. Jego matką chrzestną została przyszła królowa Elżbieta II, na jej dworze od 1959 do 1961 zajmował ceremonialne stanowisko Page of Honour. W 1961 po śmierci dziadka Maurice’a Towneley-O’Hagana odziedziczył tytuł barona O’Hagan[1]. Kształcił się w Eton College i New College w ramach Uniwersytetu Oksfordzkiego, gdzie uzyskał tytuł Master of Arts. W latach 1979–1981 był kanclerzem konserwatywnego stowarzyszenia Primrose League[2].

W latach 1961–1999 dziedziczny członek Izby Lordów[3], w 1967 wygłosił w nim swoją pierwszą przemowę. Od stycznia 1973 do lipca 1975 oddelegowany do Parlamentu Europejskiego jako polityk niezależny[1]. W 1975 utracił stanowisko europosła po porozumieniu torysów i labourzystów, zakładającym delegowanie do Europarlamentu wyłącznie członków tych dwóch partii (wcześniej Partia Pracy nie wysuwała swoich kandydatów ze względu na występujące tendencje eurosceptyczne).

W tym samym roku wstąpił do Partii Konserwatywnej, z jej listy wybierany w wyborach bezpośrednich do Parlamentu Europejskiego w 1979, 1984 i 1989. Przystąpił do frakcji Europejscy Demokraci, a w 1992 wraz z nią do Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańskich Demokratów)[4]. W marcu 1994 zrezygnował z mandatu ze względu na stan zdrowia. W 1999 utracił fotel w Izbie Lordów wskutek ustawy ograniczającej liczbę parów dziedzicznych[5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie żonaty. W 1967 poślubił Tamarę Bagration-Imeretinski, wywodzącą się z dynastii Bagratydów. Mieli córkę, rozwiedli się w 1984. Od 1985 do 1995 żonaty z Mary Roose-Francis, z którą doczekał się córki. W 1995 poślubił Elizabeth Smith[1]. W 2008 sprzedał część swoich tytułów szlacheckich ze względu na złą sytuację finansową i zdrowotną[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c O'Hagan, Baron (UK, 1870). cracroftspeerage.co.uk. [dostęp 2023-06-27]. (ang.).
  2. The Lord O’Hagan. parltrack.org. [dostęp 2023-06-27]. (ang.).
  3. The Lord O'Hagan. members.parliament.uk. [dostęp 2023-06-27]. (ang.).
  4. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2023-06-27].
  5. House of Lords Act: Hereditary Peers Elections. election.demon.co.uk. [dostęp 2023-06-27]. (ang.).
  6. My lord! Four East Lancashire titles up for sale. telegraph.co.uk, 29 kwietnia 2008. [dostęp 2023-06-27]. (ang.).