Chilobrachys fimbriatus
| Chilobrachys fimbriatus[1] | |||
| Pocock, 1899 | |||
 Samica | |||
 Nimfy | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
C. fimbriatus | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Chilobrachys fimbriatus – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych (Theraphosidae), zamieszkującego Indie. Agresywny i silnie jadowity. Po raz pierwszy opisany w 1899 roku przez R.I. Pococka.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany w 1899 roku przez Reginalda Pococka i umieszczony został w rodzaju Chilobrachys. W 1977 roku Tikader umieścił go w rodzaju Ischnocolus i nadał nazwę Ischnocolus decoratus. Do rodzaju Chilobrachys ponownie przeniesiony został w 2009 roku[3].
Areał występowania i tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje lasy tropikalne przy wybrzeżach prowincji Goa w Indiach. Chilobrachys fimbriatus jest gatunkiem naziemnym. Zasiedla nory, które oplata dużą ilością pajęczyny[4][5].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Dorosła samica dorasta do 6 cm długości ciała, samiec jest nieco mniejszy, osiąga ok. 4 cm długości ciała[4][5].
Opistosoma (zwana odwłokiem) jest rudobrązowa z czarną linią pośrodku, od której odchodzą mniejsze linie w tej samej barwie. Karapaks jasny. Nogi ciemne[4].
Samica dożywa do 10 lat, samiec umiera około 4 miesięcy po ostatnim linieniu[4].
Temperament i jad[edytuj | edytuj kod]
Jest to bardzo defensywny pająk, próbujący ukąsić intruza. Dysponuje silnym jadem, jak większość azjatyckich ptaszników[4]. Potrafi strydulować[5].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chilobrachys fimbriatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Chilobrachys fimbriatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Natural History Museum Bern, NMBE - World Spider Catalog [online], wsc.nmbe.ch [dostęp 2024-03-24] (ang.).
- ↑ a b c d e Przemysław Malgrab, Atlas pająków, 100 gatunków hodowlanych, SBM, 2023, s. 97, ISBN 978-83-8348-081-7 (pol.).
- ↑ a b c Łukasz Koclęga, Chilobrachys fimbriatus [online], Terrarium, 18 lutego 2024 [dostęp 2024-03-29] (pol.).