Choroba tropikalna (film)

Choroba tropikalna
สัตว์ประหลาด
Sud pralad
Gatunek	dramat; fantasy
Rok produkcji	2004
Data premiery	17 maja 2004
Kraj produkcji	Tajlandia; Francja; Włochy; Niemcy
Język	tajski
Czas trwania	118 min
Reżyseria	Apichatpong Weerasethakul
Scenariusz	Apichatpong Weerasethakul
Główne role	Banlop Lomnoi; Sakda Kaewbuadee
Zdjęcia	Jarin Pengpanitch; Vichit Tanapanitch; Jean-Louis Vialard
Scenografia	Akekarat Homlaor
Kostiumy	Pilaitip Jamniam
Montaż	Lee Chatametikool; Jacopo Quadri
Produkcja	Charles de Meaux; Olivier Aknin; Marco Muller; Pantham Thongsangl; Axel Möbius; Christoph Thoke; Piboon Damrongchaiyatham

Choroba tropikalna (taj. สัตว์ประหลาด / Sud pralad) – tajski dramat filmowy z elementami fantasy z 2004 roku w reżyserii Apichatponga Weerasethakula. Obraz miał swoją premierę 17 maja 2004 roku w konkursie głównym na 57. MFF w Cannes, gdzie zdobył Nagrodę Jury.

Fabuła

Film składa się z dwóch części: pierwsza koncentruje się na subtelnie przedstawionym romansie żołnierza Kenga z młodym wieśniakiem Tongiem, a druga na poszukiwaniach zaginionego mieszkańca wioski i spotkaniu tajemniczej bestii w lesie. O ile pierwsza część przypomina niekonwencjonalny film obyczajowy, to w drugiej dominuje nastrój przerażenia, potęgowany przez mrok i odgłosy tajskiej dżungli.

Keng (w tej roli Banlop Lomnoi) zostaje wysłany w odludne miejsce Tajlandii, aby odbyć tam służbę. Podczas jednego z patroli spotyka Tonga (w tej roli Sakda Kaewbuadee), a gdy widzi go ponowne, inicjuje romans. Tong nie wydaje się nim zainteresowany, ale też nie odrzuca zalotów w sposób stanowczy. W połowie filmu niespodziewanie zmienia się narracja; choć występują nadal ci sami bohaterowie: żołnierz (grany przez Lomnoi) poszukuje sam w lesie zaginionego chłopca i napotyka graną przez Kaewbuadee tajemniczą postać (ducha czy też szamana umiejącego wcielać się w ciała zwierząt).

Obsada

Na podstawie Filmwebu^[1].

Banlop Lomnoi – Keng
Sakda Kaewbuadee – Tong
Sirivech Jareonchon
Huai Deesom
Udom Promma

O filmie

Film stanowi podróż w głąb ludzkich serc, która dla jednych widzów może okazać się fascynująca, a dla innych nudna, gdyż luźno powiązane sceny wymagają od odbiorcy wiele cierpliwości. Film ożywiają fantastyczne postaci rodem z tajskich legend^[2]. Apichatpong Weerasethakul udowodnił, że jest jednym z najbardziej oryginalnych reżyserów: chociaż pierwsza część filmu przypominać może romans niczym z opery mydlanej, jest to tylko gra reżysera z widzem, gdyż druga część, mroczna i zaskakująca, podaje w wątpliwość to, co wydawało się początkowo jasne i zrozumiałe. Niesamowitość filmu podkreślają najlepiej słowa, jakie wypowiada w drugiej części filmu przypominająca pawiana małpa do żołnierza, ostrzegając go przed szamanem w ciele tygrysa: Tygrys śledzi cię jak cień, jego duch przymiera głodem i jest samotny, będziesz jego ofiarą i towarzyszem^[3].

Choroba tropikalna miała premierę podczas 57. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes 17 maja 2004^[2]. Po raz pierwszy w historii film produkcji tajskiej pojawił się nie tylko na tym festiwalu, ale w ogóle na festiwalu filmowym tej rangi^[4]. Film pojawił się w kinach studyjnych w wielu krajach. W Tajlandii był wyświetlany mniej niż 10 dni^[4]. Serwis Rotten Tomatoes przyznał mu wynik 76%^[5], a serwis Metacritic 78 punktów^[6].

Nagrody

Na podstawie IMDb^[7].

57. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes (2004)

nominacja: Złota Palma − Apichatpong Weerasethakul
wygrana: Nagroda Jury − Apichatpong Weerasethakul

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Chicago (2004)

nominacja: Złoty Hugo − Apichatpong Weerasethakul

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w São Paulo (2004)

wygrana: Nagroda Krytyków − Apichatpong Weerasethakul

Tokyo FILMeX (2004)

wygrana: Główna nagroda − Apichatpong Weerasethakul

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Singapurze (2005)

wygrana: Nagroda Specjalna Jury − Apichatpong Weerasethakul (wyróżniony film azjatycki)

Torino International Gay & Lesbian Film Festival (2005)

wygrana: Najlepszy film − Apichatpong Weerasethakul

Village Voice Film Poll (2005)

nominacja: Nagroda VVFP − Najlepszy film (6 miejsce)
nominacja: Nagroda VVFP − Najlepszy reżyser (Apichatpong Weerasethakul, 4. miejsce)

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Indianapolis (2005)

wygrana: Nagroda Specjalna Jury − Apichatpong Weerasethakul za oszałamiającą i unikalną wizję

Chlotrudis Awards (2006)

nominacja: Nagroda Chlotrudis − „zakopany skarb”

International Cinephile Society Awards (2006)

nominacja: Nagroda ICS − Najlepszy film w języku innym niż angielski (4. miejsce)

Przypisy

↑ Choroba tropikalna (2004) Obsada. Filmweb. [dostęp 2017-06-10].
↑ ^a ^b Deborah Young: Review: ‘Tropical Malady’. Variety, 2004-05-18. [dostęp 2017-06-10]. (ang.).
↑ Roger Clarke: Tropical Malady. BFI. [dostęp 2017-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-12)]. (ang.).
↑ ^a ^b Shalini Usha Nair: Rebel with a cause. The Hindu, 2016-10-17. [dostęp 2017-06-10]. (ang.).
↑ Tropical Malady. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-06-10]. (ang.).
↑ Tropical Malady. Metacritic. [dostęp 2017-06-10]. (ang.).
↑ Sud pralad Awards. IMDb. [dostęp 2017-06-10].

Linki zewnętrzne

Sud pralad w bazie IMDb (ang.)
Choroba tropikalna w bazie Filmweb

[1] Choroba tropikalna (2004) Obsada. Filmweb. [dostęp 2017-06-10].

[variety-2] Deborah Young: Review: ‘Tropical Malady’. Variety, 2004-05-18. [dostęp 2017-06-10]. (ang.).

[bfi-3] Roger Clarke: Tropical Malady. BFI. [dostęp 2017-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-12)]. (ang.).

[hindu-4] Shalini Usha Nair: Rebel with a cause. The Hindu, 2016-10-17. [dostęp 2017-06-10]. (ang.).

[rt-5] Tropical Malady. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-06-10]. (ang.).

[mc-6] Tropical Malady. Metacritic. [dostęp 2017-06-10]. (ang.).

[7] Sud pralad Awards. IMDb. [dostęp 2017-06-10].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

2000-09	Tajemniczy obiekt w południe (2000) Skrajne żądze (2002) Przygody Iron Pussy (2003) Choroba tropikalna (2004) Światło stulecia (2006) Stan świata (2007, segment) Opowieści o prawach człowieka (2008, segment)
2010-19	Wujek Boonmee, który potrafi przywołać swoje poprzednie wcielenia (2010) Mekong Hotel (2012) Venice 70: Future Reloaded (2013, segment) Krótkie zagrania (2014, segment) Cmentarz wspaniałości (2015) Dziesięć lat: Tajlandia (2018, segment)
2020-29	Memoria (2021) Rok nieustającej burzy (2021, segment)