Chris Billam-Smith
Pseudonim |
The Gentleman |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1990 |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
191 cm |
Masa ciała |
91 kg |
Styl walki |
praworęczny |
Debiut |
2017 |
Kategoria wagowa | |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk |
20 |
Zwycięstwa |
19 |
Przez nokauty |
13 |
Przez decyzje |
6 |
Porażki |
1 |
Remisy |
0 |
Nieodbyte |
0 |
|
Chris Billam-Smith (ur. 2 sierpnia 1990 w Epsom) – brytyjski bokser, aktualny zawodowy mistrz świata federacji WBO oraz mistrz Wspólnoty Brytyjskiej w kategorii junior ciężkiej. Były mistrz EBU.
Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]
Regularne treningi boksu rozpoczął w wieku 16 lat. Jako reprezentant klubu Poole ABC dwukrotnie zdobył tytuł wicemistrza Anglii w 2013 w kategorii junior ciężkiej[1] oraz w 2016 w kategorii ciężkiej[2]. Ponadto, w roku 2012 wywalczył brązowy medal, startując w kategorii junior ciężkiej. Karierę amatorską zakończył legitymując się wynikiem 32 zwycięstw i 11 porażek[3].
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Zawodowy debiut zaliczył 16 września 2017 roku, zwyciężając w 1. rundzie przez techniczny nokaut Russa Henshawa[4].
20 lipca 2019, legitymując się bilansem walk 9:0 (8 KO), zmierzył się w londyńskiej 02 Arenie, z innym niepokonanym zawodnikiem – Richardem Riakporhe (9:0, 8KO). Stawką pojedynku toczonego na dystansie 10 rund, był interkontynentalny pas federacji WBA kategorii junior ciężkiej. Smith poniósł swoją pierwszą zawodową porażkę, przegrywając na punkty niejednogłośną decyzją (96-93, 92-97, 94-95)[5].
W pojedynku stoczonym 23 listopada 2019 zdobył tytuł mistrza Wspólnoty Brytyjskiej w kategorii junior ciężkiej, pokonując przez TKO w 5 rundzie Craiga Glovera. Przeciwnik Smitha był trzykrotnie liczony przez sędziego (raz w 4. oraz dwukrotnie w 5. rundzie)[6].
W pierwszej obronie tytułu zmierzył się 7 sierpnia 2020 z Nathanem Thorleyem. Billam-Smith rozpoczął pojedynek agresywnie, zmuszając przeciwnika już w 1. rundzie do przyklęknięcia na jedno kolano. W 2. rundzie Thorley był liczony po raz kolejny, jednak kontynuował pojedynek, szukając swojej szansy na odwrócenie przebiegu walki. W trakcie trzeciego liczenia, Thorleyowi udało się wstać, jednak sędzia nie dopuścił go do kontynuowania pojedynku. Billam-Smith zachował tytuł zapisując zwycięstwo przez TKO w 2. rundzie[7].
W międzyczasie, do listy swoich osiągnięć dopisał regionalny pas WBA Continental w kategorii junior ciężkiej, zwyciężając jednogłośnie na punkty, na dystansie 10 rund, Czecha Vasila Ducara[8].
31 lipca 2021 roku przystąpił do kolejnej obrony tytułu mistrza Wspólnoty Brytyjskiej. Tym razem w stawce pojedynku znalazł się również pas mistrza Europy federacji EBU kategorii junior ciężkiej, będący w posiadaniu Irlandczyka Tommy'ego McCarthy'ego. Billam-Smith zwyciężył, jednak sędziowie nie byli jednomyślni, punktując 116-112 i 115-114 na jego korzyść oraz 115-114 na korzyść Irlandczyka[9].
Tytuł mistrzowski EBU obronił 13 listopada 2021, pokonując jednogłośnie na punkty (120-109 oraz dwukrotnie 119-109) reprezentanta Francji Dylana Bregeona[10].
Billam-Smith stoczył rewanżowy pojedynek z Tommym McCarthym 16 kwietnia 2022 roku. Zwyciężył przez TKO w 8 rundzie, nokautując przeciwnika prawym sierpowym i obronił tytuł mistrzowski EBU oraz Wspólnoty Brytyjskiej[11]. W lipcu 2022 Billam-Smith zachował zdobyte tytuły pokonując na punkty Isaaca Chamberlaina. Wszyscy trzej sędziowie punktowali pojedynek 117-111[12].
We wrześniu 2022 roku zrzekł się tytułu mistrzowskiego EBU[13].
Mistrz WBO wagi junior ciężkiej[edytuj | edytuj kod]
27 maja 2023 roku na Vitality Stadium w Bournemouth zdobył pas mistrza świata federacji WBO, wygrywając dwa do remisu na punkty pojedynek z Lawrencem Okolie (18-1, 12 KO). W trakcie pojedynku Okolie był trzykrotnie liczony i dwa razy sędzia ringowy odbierał mu punkt za uporczywe klinczowanie[14].
10 grudnia 2023 roku w Bournemouth odbył pierwszą obronę tytułu WBO w wadze junior ciężkiej przeciwko Mateuszowi Masternakowi[15]. Zwyciężył przez RTD na początku ósmej rundy, kiedy to narożnik Masternaka poddał walkę z powodu jego kontuzji żeber[16].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Englandboxing.org: 126th National Elite Championships. 2013-04-20. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).
- ↑ Englandboxing.org: 129th England Boxing National Elite Championships. 2016-05-01. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).
- ↑ Topclassboxing.co.uk: PROSPECT WATCH "THE GENTLEMAN" CHRIS BILLAM-SMITH. 2018-06-04. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).
- ↑ Boxrec.com: Chris Billam-Smith vs. Russ Henshaw bout. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).
- ↑ Badlefthook.com: Whyte vs Rivas results: Richard Riakporhe edges Chris Billam-Smith, Lawrence Okolie wins. 2019-07-20. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).
- ↑ Boxingscene.com: Chris Billam-Smith Drops, Stops Craig Glover in Five. 2019-11-23. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).
- ↑ Boxingscene.com: Chris Billam-Smith Crushes Thorley To Retain Commonwealth Title. 2020-08-07. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).
- ↑ Boxingscene.com: Chris Billam-Smith Drops Vasil Ducar Twice, Wins Decision. 2021-03-20. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).
- ↑ Bokser.org: CHRIS BILLAM-SMITH NOWYM MISTRZEM EUROPY KATEGORII CRUISER. 2021-07-31. [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Boxingscene.com: Chris Billam-Smith Decisions Dylan Bregeon To Retain EBU Title. 2021-11-13. [dostęp 2023-07-21]. (ang.).
- ↑ Bokser.org: BILLAM-SMITH OBRONIŁ TYTUŁ MISTRZA EUROPY – TERAZ MOŻE MASTERNAK?. 2022-04-16. [dostęp 2023-07-17].
- ↑ Bokser.org: WOJNA! BILLAM-SMITH POKONAŁ CHAMBERLAINA I OBRONIŁ TYTUŁ EUROPEJSKI. 2022-07-30. [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Bokser.org: BILLAM-SMITH ODDAJE PAS MISTRZA EUROPY – SZANSA NASZYCH CRUISERÓW?. 2022-09-07. [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Bokser.org: CHRIS BILLAM-SMITH ZRZUCIŁ LAWRENCE'A OKOLIE Z TRONU WBO!. 2023-05-28. [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Parviz Iskenderov , Chris Billam-Smith faces Mateusz Masternak on Dec 10 in Bournemouth, England [online], FIGHTMAG, 24 października 2023 [dostęp 2023-12-11] (ang.).
- ↑ Telewizja Polska S.A , Oficjalnie: znamy powód porażki Masternaka [online], sport.tvp.pl, 11 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-11] (pol.).